ଅଭୁଲା ଅତୀତ

ମନେପଡେ ଏବେ ଅତୀତର କଥା

ଭୁଲି ହେଉନାହିଁ କେବେ

ଶୈଶବ ଜୀବନ ଗାଁରେ କଟିଛି

ସହରରେ ଅଛି ଏବେ l

ଖରା ଦିନ ହେଲେ ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ ହୋଇ

ବୁଲୁ ଥିଲୁ ତୋଟା ମୂଲେ

ପାଚିଲା ଆମକୁ ଫାଗୁଡା ମାରିଲେ

ଝଡ଼ି ପଡୁଥିଲା ତଳେ l

ତୋଟା ଗହଳରେ ବସନ୍ତ ପବନ

ବହୁଥିଲା ସୁଲୁସୁଲୁ

କୋଇଲି ସ୍ଵରରେ ସ୍ଵରକୁ ମିଳାଇ

କେତେ ଗୀତ ଗାଉଥିଲୁ l

ବୈଶାଖ, ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତାତିରେ

ହୋଇଗଲେ ଖରା ବେଳ

ଗାଁ ଶେଷ ମୁଣ୍ଡ ବରଗଛ ମୂଳେ

ନିତି ବସୁଥିଲା ଖେଳ l

କେବେକେବେ ପୁଣି ନିଦାଘ କାଳରେ

ହୋଇଲେ ଅସହ୍ୟ ତାତି

ପୋଖରୀ ଜଳରେ ଉବୁଟୁବୁ ହୋଇ

ଖେଳୁଥିଲୁ. ମାତି ମାତି l

ଗାଁ ଅବଧାନ ଛାଟ ଟିଏ ଧରି

କରୁଥିଲେ ଯେବେ ପାଟି

ପଡ଼ି ଉଠି କରି ଧାଇଁଥିଲେ ସର୍ବେ

ଫାଟି ଯାଏ ନଳୀ ଗଣ୍ଠି l

ଅତୀତର କଥା ମନେ ପଡିଗଲେ

ମାଡୁଛି ମୁରୁକି ହସ

ଶୈଶବ ଜୀବନ କେତେ ମନୋହର

ଆଉ ନାହିଁ ସେ ବୟସ l