ବିରହ

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ମିଳନର କାଳେ ଯେତେ ପାଖେ ଆସ

ଥାଏ ଦେହ ବ୍ୟବଧାନ,

ବିରହରେ ପ୍ରିୟେ ! ହୋଇଅଛି ଆଜି

ଶରୀରର ଅବସାନ ।।

ଶୋଣିତର ସ୍ରୋତେ ସାରା ଦେହେ ଆଜି

ତୁମର ପରଶ ପ୍ରିୟା,

ଦେହମୟ ଆଜି ହୋଇଅଛ ତୁମେ

ଆବରି ରହିଛ ହିୟା ।।

ବାହାରେ ଭିତରେ ସବୁଆଡ଼େ ତୁମେ -

ଅଭିନବ ଅନୁଭବ,

ନିଜ ଦେହେ ଯାକି ପାଉଛି ବିରହୀ

ମଧୁର ପରଶ ତବ ।।

ଯହିଁ ଯାଏଁ ମୁହିଁ ଯହିଁ ଅବା ଥାଏଁ

ମୋର ଏ ପରାଣ ତଳେ,

ବୀଣା-ତାର ତଳେ ମଧୁଗୀତ ସମ

ତୁମରି ଛାୟାଟି ଚଳେ ।।

ସବୁକାମ ତଳେ ତୁମ କଥା ସଖି

ବାଜୁଥାଏ ରହି ରହି,

ଆଖି ଯାହା ଦେଖୁ ମନ ଭାବୁଥାଏ

ଦିନେ ଗୋ କି ଥିଲ କହି ।।

ବିରହ-ବିଧୁର ବିରହ ମଧୁର

ଭାବେ ମୋ ବିରହୀ ହିୟା,

ବିରହ ଯେ ଦେଲା ଯୋଗ, ଭୋଗିବାକୁ

ଦେହ ସାରା ମୋର ପ୍ରିୟା ।।

ସମାପ୍ତ