ପ୍ରେମ ମୋ' କବିତା

କବିତାରେ ଖୋଜେ

ମୋ'ପ୍ରିୟ ପ୍ରେୟସୀ,

କବିତାରେ କଳ୍ପେ ମାଆ ।

କବିତା ଯେ ମୋର

କଳ୍ପନାର ରାଣୀ

ମୋ' ନିଃସ୍ୱ ଜୀବନ ସାହା ।

କବିତା ହିଁ ମୋର

ସଖା ସହଚର

ବଦାନ୍ୟ ବନ୍ଧୁର ସ୍ୱର ।

ହସିଥାଏ ନେଇ

ଖେଳିଥାଏ ନେଇ

ତା' ଉନ୍ମେଷ ଉପହାର ।

କବିତାରେ ଦେଖେ

ଜହ୍ନର ଜୋଛନା

ସରଗର ପାରିଜାତ ।

ଭଗ୍ନ କୋଣାର୍କର

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଇତିହାସ

ପୁଣି,ମୋ'ସ୍ମୃତି ସୁବାସ ।

ବେଦର ବର୍ଣନା

ଗୀତା ର ସଙ୍ଗୀତ

ମୋ'କବିତା କଳ୍ପଲତା ।

ଗଙ୍ଗା ପବିତ୍ରତା

ଯମୁନା ଶୁଭ୍ରତା

ସରସ୍ୱତୀ ତା'ର ମାତା ।

ସମସ୍ତେ ଭାବନ୍ତି

ମୁଁ ପ୍ରେମ କବିତା

କାହାପାଇଁ ଲେଖୁଅଛି ।

କବିତା ମୋ' ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ମୋ'କବିତା

ତାକୁ ନେଇ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ।

ସେମିତି ଭାବିଲେ

ବିଶ୍ୱବାସୀ ମୋର

ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରେମ ଅଗଣାରେ ।

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନେଇ

ସାଇତି ରଖିଛି

ମୋ'ହୃଦୟ ଇଲାକାରେ ।