ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର

ଡଃ ଶଶୀ ଭୂଷଣ ମହାପାତ୍ର

ଦିନେ ସମସ୍ତେ ଠିକ କଲେ

ଭାରତ ମାତାକୁ ଆଜାଦୀ ଦେବାପାଇଁ

ସଭିଏଁ ଏକଜୁଟ ହେଲେ

କିଏ ଛାତି ପାତିଲେ ଗୁଳି ଆଗରେ

ଅଗ୍ନି ବର୍ଷା କଲା କିଏ କବିତାରେ

କ୍ଷେତରେ ସୁନା ଫଲାଇଲେତ ,

କିଏ ଜନତା କାନରେ ଦେଶ ମାତୃକାର

ମନ୍ତ୍ର ଫୁଙ୍କିଲେ |

ବୁଝିଲେ ଏକତାର ବଳ

ଜାଣିଗଲେ ସଭିଏଁ ମିଶିଲେ

କେମିତି ଗଢିହେଉଛି ସମ୍ପର୍କ

ହରଣ ହେଉଛି କେମିତି

ଯେତେ ଅଛି ସବୁ ଦୁର୍ଗୁଣ |

ଇଂରେଜ ଚାଲାକ ଜାତି ଥିଲା

ଜାଣିଥିଲା କେମିତି ବ୍ୟବସାୟରେ

ହୁଏ ମିଶାଣ ଫେଡ଼ାଣ

ସେଥିପାଇଁ ଅନେକ ଲହୁ ଲୁହାଣ |

ରାଜତନ୍ତ୍ରରୁ ସାଧାରଣତନ୍ତ୍ରର

ଏକ ନୂଆ ଅଧ୍ୟାୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା

ସରକାର ଯୋଡ଼ା ଯୋଡିରେ

କିସାନ ଯବାନ ଚିହ୍ନିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ

ହିନ୍ଦୁ କିଏ ମୁସଲମାନ କିଏ

ଚିହ୍ନଟରେ ସମୟ ସରିଗଲା |

ଆମେ ସବୁ ସ୍ୱାଧୀନ

ସେମାନଙ୍କ ଲହୁ ଓ ଲୁହରେ,

ଏବେବି ଲୋକତନ୍ତ୍ର ରେ

ଲୋକଙ୍କ ମୁଁହରେ ରହିଛି ଲଗାମ,

ଜନତା ଏବେ ତିନି ମାଙ୍କଡ଼

ସତ କଥା ନକହିବାକୁ

ସତ ଜିନିଷ ନଦେଖିବାକୁ

ସତ କଥା ନଶୁଣିବାକୁ ,

ତୁମେ ପଛେ ହରିଲୁଟ କରୁଥା

ଆମକୁ ଚାଟିବାକୁ ସୁଯୋଗ ରଖିଥା|

ଦୁଇଶହ ବର୍ଷର ଗୋଲାମୀର ବେଡି

କେମିତି ଯିବ ଛିଡ଼ି,

ଏବେବି ବଂଶନୁକ୍ରମେ

ରକ୍ତରେ ଗୋଲାମୀ ବୋହୁଛି

ଆମେତ ବଳଦ, ମେଡ଼ି ଚାରିପାଖେ ବୁଲିବା କେବଳ ଜାଣିଛୁ |

ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ରର ମନ୍ତ୍ର ଆଜି ନାରାବାଜି

ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର,ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନଙ୍କ ଭିତରେ

ଜଣେ ଦୁଇ ଜଣ ଭୀଷ୍ମ ହୁଏତ ଅଛନ୍ତି

ସିଂହାସନକୁ ଦ୍ୱାହି ଦେଇ,ମଉନେ

ଜଉ ଗୃହ ର ଧ୍ବଂସକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି

ଦ୍ରୌପଦୀର ବୀବସ୍ତ୍ରକୁ ଦେଖି

ନିଜର ଅପମାନ ସହୁଛନ୍ତି |

ବାସ ବହୁତ ହୋଇଗଲା

ମା ମାଟିକୁ ସନମାନ ଦେବାରେ,

ଜନଜାତି,ଉପଜାତି,ହିନ୍ଦୁ,ମୁସଲମାନ

ବିଭେଦ ବହୁତ ହୋଇଗଲା |

ଆମେ ସବୁ ଏ ମାଟି ମା' ର ସନ୍ତାନ

ଆମେ ଜନତା ଜନାର୍ଦନ

ଫରକ ଏଇ ମୁଁ ଯବାନ ସେ କିଷାନ|

*****************