ଶୁଭରାତ୍ରୀ

ସୋରିଷ ଫୁଲିଆ ମୁହଁରେ ତୁମର 

ଶୀତ ସକାଳର ହସ

ଗୋଲାପ ପାଖୁଡ଼ା ଦେହରେ ତୁମର 

ଭ୍ରମର ଭୁଲାର ବାସ,

ମନ ନିରିଜନ ନଈ ପଠାପରେ

କାଶତଣ୍ଡି ମନ ନେଇ

ଛାତିଟା ଜାବୁଡି ଫୁଟି ହସୁଥାଏ 

ଶୀତ କାକରକୁ ପିଇ ,

ହେଲେ ତୁମେ ଥାଅ ବାସ୍ତବ ସାଉଁଟି

ନିମ୍ନ ମନା ସମାଜରେ

କେହି କାଳେ କିଛି ବୋଲିବେ ତୁମକୁ

ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ଡରେ ।।

ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ(ବେଳାଭୂମି)