ପୁରୀ

ଗୀତ ଗଇଁଠା ଖାଇବ ତ

ଆମ ଗାଁକୁ ଆସ l ଆମ ଗାଁରେ

ଗୀତରେ ଗୀତାରେ ଗଢାହୁଏ ଜାତି ଜାତି ପିଠା l

ଫଗୁଣର ଫୁଲ ହାଟରୁ ଆଣି

କୋଇଲିର ମିଠା କୁହୁ,

ମାଆ କଣ୍ଠର ସୁଆଦିଆ ଲୋରିରେ

ତିଆରି ହୁଏ ମହୁ ମିଠା ଗୀତ ଗଇଁଠା l

ଗୀତରେ ଗୀତରେ ପୁଣି ଗଢାହୁଏ କୁଆଁରୀ ଜହ୍ନ

ଆଉ କୁନିକୁନି ଚଢେଇଙ୍କ ବସା l

ପାଦର ପାଉଁଜିଠାରୁ ମୁଣ୍ଡର ମଥାମଣି ଯାଏ

ଆମ ଗାଁ ଲାଗେ ଯେମିତି ଗୋଟେ ଜୀବନ୍ତ କବିତା l

ଆମ ଗାଁ ; ଗୋଟେ ଗୀତ ଗାଁ

ତା’ ଛାତିରେ ଥରେ ଶୋପଡିଲେ

ବୁଝି ହୁଏ, ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଗୀତ

କେମିତି ଅର୍କ୍ଷିତକୁ କରିଦିଏ ‘ଅତିବଡୀ’

ଅଚ୍ଛବ ଯବନକୁ ‘କାଳିଆ ଭକତ’ !

ସେଇ ଗେହ୍ଳାଗୀତର ବୋଲ ମାନି

ଖୋଲିଯାଏ ବନ୍ଦୀ ଶାଳ

ଲୁହାର ଜଞ୍ଜିର ହୁଏ-

ପ୍ରେମ ଭିଜା ପଦ୍ମାର ମାଳ !

ମୋ କଥା ପରତେ ହଉନି ନା’?

ତେବେ ଆସ,

ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖିବ

ଆମ ଗାଁରେ

କେମିତି କୁଳୁକୁଳୁ ବହିଯାଏ

ଅପାସୋରା ଗୀତ ନଦୀ

ଯୋଗୀର କେନ୍ଦରାଠୁ

ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର ଗାଏ ରାତିର ଝିଂକାରି !

ଆଜିଯାଏ

ଆମ ଗାଁକୁ ଆସିଲେଣି ଯେତେକ ଅତିଥି

କାହା ଭିତରେ

ଏତେ ଟିକେ ନାହିଁ, ବର୍ଷାର ରାଗିଣୀ

ସେଥିପାଇଁ

ଆମ ଗାଁ ସବୁ ଦିନ ଟାକିରହେ

ନୂଆଁ ନୂଆଁ ଅତିଥିଙ୍କୁ

କାଳେ କୋଉ ଗୀତ ବାଉଳା

ବିଭୋର ପ୍ରେମିକଟେ ପହଞ୍ଚିବ ଆସି

ଓ ଗୋଟା ପଣେ ଦେଇଦବ ତାକୁ

ଛାତି ତଳେ

ଯତନେ ସାଇତିଥିବା ମନର ବଇଁଶୀ l

ସେନାପତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ କେଶରୀ