ଜୀବନ ଗୀତା-୨୨୭

 

ଜୀବନ ତ ସରିଯାଏ
ସୁନାଖଣିର ସଂଧାନେ
ସୁଖ ସବୁ ଇଡିଯାଏ
ହାତ ପାପୁଲିର କୋଣେ ॥୦॥

ସୁଖକୁ ସାଉଁଟି ଯିଏ
ଧରି ରଖିପାରେ
ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ
ସିଏ ସିନା କରେ
ସମୟ ତ ଚୋରାବାଲି
ଖସିଯାଏ ସେ ମଉନେ ॥୧॥

ଧନର ପଛରେ ଧାଇଁ
ସମୟ ଯେ ସାରେ
ସେ ଧନ ତ ଲାଗେନାହିଁ
ତାହାର କାମରେ
ବେଳ ଥାଉଁ ସୁଖଭୋଗ
କରିନିଅ ଏ ଜୀବନେ ॥୨॥