ମା ମଙ୍ଗଳା

ଜୟ ଜୟ ମଙ୍ଗଳାୟୀ ମା ମଙ୍ଗଳା

ରକ୍ଷାକର ମହାମାୟୀ ବୁଡ଼ିବାର ଭେଳା ||

ଚାଲି ନ ଜାଣଇ ମାଆ ବାଟ ଯେ ଅନ୍ଧାର

ତ୍ରାହିକର କୃପାମୟୀ ତବ କରୁଣା ଅପାର ||

ତବ କୃପା ବଳେ ମାତା ଦୁବ ହୁଏ ଦାରୁ

ବିପଦେ ଆପଦେ ତୁହି ଭକ୍ତ ଜନ ତାରୁ ||

ଗାଳି ତୁହି ସହୁଥାଉ ଗରବଠୁଁ ଦୂର

ପାପୀକୁ ତୁ କ୍ଷମା ଦେଉ ସ୍ନେହ ତୋ ଅପାର ||

ନାମ ତୋର ଦିବାନିଶି ଯେହୁ ଜପୁଥାଇ

ଚଲାପଥେ ତା ପାଦରେ କଣ୍ଟା ନ ଲାଗଇ ||

କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ତୋର ଥିଲେ କାଳ ନଆସଇ

ତୋ ପଣତ ତଳେ କେବେ ଦୁଃଖ ନରହଇ ||

କି ଗୁଣ ବର୍ଣ୍ଣିବି ମାଆ ଅଟୁ ସର୍ବଗୁଣା ତୁହି

ଛାର ମାନବ ମୁଁ ଏତେ ଶକ୍ତି ମୋର ନାହିଁ ||

ନ ଜାଣନ୍ତି ତୋର ଭେଦ ଦେବ ଦେବେଶ୍ବର

ତୋ ଚରଣେ ଆଶ୍ରିତା ମୁଁ ମୁରୁଖ ପାମର ||

ଦୟା ତୋର ମିଳୁ ମାଆ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଆଉ କିଛି ଏତିକି ମୀନତି ମୋହର ||