ଚାଲ ପୁଣିଥରେ

ଚାଲ୍ ପୁଣି ଥରେ ...

ରବର ରେ ପୋଛିଦେବା ମନ ତଳ କଳା ଦାଗ..

ବସ୍ତାନି ରେ ବୋହି ଧାଇଁବା

ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ଖୁସି ର ଆଶାଢି ମେଘ..

ତୁ ମୋ ଉପରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେବୁ କିଛି

ମୁଁ ତୋ ଦେହରେ ଲେସି ଦେବି କିଛି

ଆଉ ଦୁହେଁ ମିଶି ତାଳ ସରେଇ ରେ ନେଇ ବୁଣିଦେବା

ସୁଖ ଦୁଃଖ ର ସେ ଅନଙ୍ଗ ରଙ୍ଗ...

ଚାଲ୍ ପୁଣି ଥରେ...

ରଙ୍ଗ ପେନସିଲ ଧରି ଆଙ୍ଗୁଠି ନରମ ସନ୍ଧି ରେ

ସଜାଡିବା ଜୀବନ ର ଦିଗ...

ଛିନ୍ନଛତ୍ର ବିଞ୍ଚିହେଇ ପଡିଛି ସମ୍ପର୍କ ର ମିଠା ଛିଟା

ତାକୁ ସାଉଣ୍ଟି ଧରି ଭରିଦେବା ମଧୂର ସୁହାଗ...

ଆଉ ଚିତ୍କାର କରି କହିବା

ଅନ୍ନକ୍ଲିଷ୍ଟ ସମାଜରେ ଚକମକ୍ ଆଲୋକ ସବୁକିଛି ନୁହେଁ

ଆମ ଗାଁ ର ଭଙ୍ଗା ଡିବିରିଟିଏ ବି ଗାଇପାରେ

ଜୀବନ ର ମଧୂମହ୍ଲାର ରାଗ...

ଚାଲ୍ ପୁଣି ଥରେ...

କଳାପଟା ରେ ଆଙ୍କିଦେବା

ଭେଜାଲ୍ ବିହୀନ ପ୍ରେମ ର ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ଉତ୍ସର୍ଗ...

ଶଗଡ ଚକ ପରି ଛୁଇଁ ଚାଲିବା

ଏ ପ୍ରାଣ ରୁ ସେ ହୃଦୟ ଯାଏଁ ନିବିଡ ବନ୍ଧନ ର ପରାଗ...

ନା ଥିବ ଦିଗନ୍ତ ନା ହେଉଥିବ ଅନ୍ତ..

ସେଦିନ..

ଓଦା ସରସର କାଦୁଅ ମଚମଚ ରାସ୍ତା ର

ମେଞ୍ଚାଏ କାଦୁଅ ରେ କାହାଣୀ ଟେ ଥିଲି ମୁଁ ଜୀବନ୍ତ...

ଆଜି ମାର୍ବଲ ଚଟାଣ ; ଶୀତତାପ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ କୋଠରୀ ;

ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଜୀବନଶୈଳୀ ; ମାର୍ଜିତ ଚାଲି ଚଲଣି ; ରାଜକୀୟ ଖାଇବା ପିଇବା ;ସବୁକିଛି ଅଛି

ହେଲେ ସେ ସମ୍ପର୍କ...ସେ ସୁଖ...ସେ ଖୁସି..ସେ ଶାନ୍ତି ...??

ସେ ସବୁ ନିମିଶାରଣ୍ୟେ ନେଇ ସାରିଛନ୍ତି ବୈରାଗ୍ୟ...

ସେଥିପାଇଁ ତ କହେ-" ଚାଲ୍ ପୁଣି ଥରେ ଫେରିଯିବା

ଅତୀତ ର ମଧୂବନ କିଆ ଗହିରୀ ଆମ୍ବ ତୋଟା କୁ...

ହୁଏତ ସେଠି ଏ ସହର ର କିଛି ନ ଥାଇ ପାରେ

କିନ୍ତୁ ତା ଶୀତଳଛାୟା ର ଉଷୁମ ଛାତିରେ

ସବୁକିଛି ପାଇଯିବା ଜୀବନ କଣ ଚିହ୍ନିବାକୁ...

ମନ କଣ ଜାଣିବାକୁ - ସୁଖ କଣ ପରଖିବାକୁ...

ସମ୍ପର୍କ ର ଗଭୀରତା ମାପିବାକୁ...

ତେବେ ଚାଲ ପୁଣି ଥରେ ..."