ମୋ' ପ୍ରିୟା ଗୁଣ ଅସରା

ଲାଜରେ ମୋ' ପ୍ରିୟା

ଝାଉଁଳିବା ବେଳେ

ଆଖି ତା'ର କୁହେ

ମୃଦୁ ମୃଦୁ ମନ କଥା ।

ଲାଜେଇ ଗଲେ ବି

ନରମି ନରମି

ସରମେ ସଜାଏ

ମରମ ସଞ୍ଜ ସଳିତା ।

ପ୍ରୀତି ସଳିତାରେ

ଲାବଣ୍ୟ ଲହୁଣୀ

ତରଳି ତରଳି

ପ୍ରାଣରେ ପ୍ରଣୟ ଢାଳେ ।

ମଧୁ ପରଶରେ

ହସର ଅଧରେ

ଆପଣେଇ ନିଏ

ଅମୃତ ଆକାଂକ୍ଷା କୋଳେ ।

ଏତେ ବିଚକ୍ଷଣ

ମୋ'ପ୍ରିୟା,ନିପୁଣ,

ନମ୍ର,ନୈସର୍ଗିକ,

ସାବଲୀଳ ଚିନ୍ତାଧାରା ।

ମନ୍ଦ ମଳୟ ବି

ପରାଜିତ ହୁଏ

ଧୀର ପଣିଆରେ

ମୋ'ପ୍ରିୟା ଗୁଣ ଅସରା ।

ମୁହଁରେ ମୁହଁରେ

ପ୍ରଶଂସା ବଖାଣେ

ମୁହଁରେ ମୁହଁରେ

ଗାଇଯାଏ କେବେ ନିନ୍ଦା ।

ମୋ'ରି ପ୍ରଶଂସାରେ

ନାଚେ ସେ ଖୁସିରେ

ନିନ୍ଦାରେ ହୁଏ ସେ

ଅଳପ ଅଳପ ମାନ୍ଦା ।

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ପଦେ

ମଧୁର କଥାରେ

ଶୁଖିଲା ଓଠରେ

ମହୁ ପରି କଥା ଝରେ ।

ପାଟ ଓଢଣୀରେ

ପ୍ରଣୟିନୀ ସାଜି

ରାତି ଉଜାଗରେ

ଉଙ୍କିମାରେ ପୁଲକରେ ।

ଲାଜ ଓ ନମ୍ରତା

ନାରୀ ସୁଲଭତା

ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସମ୍ମାନ

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଙ୍ଗ ଆଭୂଷଣ ।

ସର୍ବାଗ୍ରେ ସମ୍ମାନ

ଅଧିକାରିଣୀ ସେ

ସମାଜେ ତାଙ୍କର

ରହୁ ସଦା ଉଚ୍ଚ ସ୍ଥାନ ।