ପ୍ରେମ ଅଭିସାର

ପ୍ରେମକୁ ସମସ୍ତେ ପ୍ରହାର କରନ୍ତି

ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ

ଚିଙ୍ଗାରୀର ରୂପ ନିଏ ।

ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା ଭାବ ପ୍ରେମର ସଦ୍ଭାବ

ପ୍ରେମ ପବିତ୍ରତା

ଓଲଟ ଅଙ୍କକୁ କୁହେ ।

ପ୍ରେମ ପରିଣୀତା ଅନନ୍ୟା ଦୁହିତା

କୂଳରେ କୂଳରେ

ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସୃଜନୀ ଗଢ଼େ ।

ନିଷ୍ଠା ପ୍ରତିଷ୍ଠାରେ ପ୍ରାଣରେ ପ୍ରାଣରେ

ମାନବେ ମାନବେ

ମାନବୀୟ କଳ୍ପ ବାଢେ ।

ପ୍ରେମର ଆବର୍ତ୍ତ ନୁହେଁ ହେ ସୀମିତ

ନାହିଁ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା

ନାରୀ ପୁରୁଷ ଭିତରେ ।

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ପ୍ରିୟ ପ୍ରକୃତି ପ୍ରାଣରେ

ଅଲିଭା ସମ୍ପର୍କ

ଅଭୁଲା ପୁଲକ ଭରେ ।

ଗଛ ଲତା ଫୁଲ ଋତୁରେ ଋତୁରେ

ଆତ୍ମୀୟତା ଆଉ

ନିବିଡ଼ତା ପ୍ରେମ ଝର ।

ବସୁଧା ପ୍ରେମରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହଜିଯା'ନ୍ତି

ରଶ୍ମୀ ରାଗେ ଯୋଡି

ମହାକର୍ଷଣର ସୁର ।

ଝରଣାରେ ପ୍ରେମ ସାଗରରେ ପ୍ରେମ

ନୀଳ ଆକାଶରେ

ଅସରା ପ୍ରେମର ଧାରା ।

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମରେ ବିଶ୍ୱରେ ବିଶ୍ୱରେ

ପ୍ରେମ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ

ତା'ଫଳ ଅତି ନିଆରା ।

ହେ ବନ୍ଧୁ,ମାନବ ହୁଅ ପ୍ରେମର୍ଣ୍ଣାବ

ଈଶ୍ୱର ପ୍ରେମରେ

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅନୁସରୀ ।

ଈଶ୍ୱର ହିଁ ସାର ଅନନ୍ତ ଅପାର

ତାଙ୍କରି ମହିମା

ଶାଶ୍ୱତ ପ୍ରେମାଭିସାରୀ ।