ଭକ୍ତି ନିବେଦନ

ବିହରି ମୋର ଏହି ହୃଦ ମନ୍ଦିରେ

କଣେ ବି ହରି ଦୁଃଖ ଊଣା ହେଉ ଏଥର ,

ପାଞ୍ଚ ପାଞ୍ଚ ମୋ ତତ୍ତ୍ୱ ନ୍ୟାସି ଘଡି ସନ୍ଧିରେ

ପାଞ୍ଚ ପାଞ୍ଚ ମୋ ଶୁଦ୍ଧ ପ୍ରଭୁ କରିବ ମୋର ।

କୃପା ସରିତ ପାଇଁ ନାହିଁ କି ଏତେ ପୁଣ୍ୟ

କୃପା ସରି ତ କାହିଁ ହୋଇ ଯିବନି ଲେଶ ,

ଭାବ କେଜାଣି ତୁମ ଆଜ ହୋଇଛି ଶୂନ୍ୟ

ଭାବ କେ ଜାଣି କହେ ସବୁ ମାୟାବୀ ବେଶ ।

ତୋଳି ବାହାରେ ବୁଲି ଗୁନ୍ଥେ ଗଳାକୁ ହାର

ତୋଳି ବାହାରେ ଧନ୍ୟ କର ଦାସିଆ ତୁଲ ,

ସେପରି ହାର ଶୋଭା ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗେ ସାର

ସେ ପରିହାର କରି କେତେ ଅନ୍ତରୁ ଭୁଲ ।

ଆଶା ବି ସାରିନାହିଁ ଦେବ ବୋଲି ଶରଣ

ଆଶା ବିସାରି ବାହୁ ଘେନି ରଖିବ କାଳେ ,

ବୋଲି ବିଲୋକେ ଛବି ମାଗେ ସୁଖ ମରଣ

ବୋଲି ବି ଲୋକେ ଯାହା କହନ୍ତୁ ଅନ୍ତରାଳେ ।

ରହି ବିଯୋଗୀ ଥାଇ ତୁମ୍ଭ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ବିନା

ରହିବି ଯୋଗୀ ହୋଇ ଧ୍ୟାୟି ଚରଣ ସିନା ।

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା

( ଶବ୍ଦାର୍ଥ :- କଣେ - ସୂକ୍ଷ୍ମ ଭାବେ , କଣେ - ବିନ୍ଦୁଏ , ବିହରି - ବିହରଣ କରି , ହରି - ଫେଡି ,ପାଞ୍ଚ - ୫ , ପାଞ୍ଚ -ଭାବ , ପାଞ୍ଚ - ଚିନ୍ତନ ,ସରିତ - ନଦୀ ,ବାହାରେ - ପଦାରେ , ବାହାରେ- ବାହୁରେ , ପରିହାର - ଉପେକ୍ଷା , ବିସାରି - ବିସ୍ତାରି ,ବିଲୋକେ- ଦେଖେ , ବିଯୋଗୀ - ବିରହୀ )