ମାଆ

ହାତ ଧରି ତୋର ଚାଲିବା ଶିଖିଛି

ତୋ ଠାରୁ ଶିଖିଛି କଥା

ତୋହରି କୋଳରେ ବଡ ମୁଁ ହୋଇଛି

ତୁ ମୋର ଜନମ ଦାତା ।

ମମତା ବୋଳା ତୋ ପଣତ କାନିଟା

ଅଟଇ ମୋ ପାଇଁ ଘର

ପଣତ ତଳେ ତୋ ମଣିଷ ହୋଇଛି

ସେହି ତ ସରଗପୁର ।

ଜହ୍ନ ମାମୁଁ ଗପ କେତେତୁ କହିଛୁ

ଅଝଟ ହୋଇଲେ ମୁହିଁ 

ଧୋଓରେ ବଇଆ ଗୀତ ଗାଇ ପୁଣି

ମୋତେ ତୁ ଦେଉ ଲୋ ଶୋଇ ।

କାହାର ନଜର ଲାଗିଯିବ ବୋଲି

ଲଗାଉ କଜଳ ଟିକା

ତୋହରି ସମାନ ହେବେ ନାହିଁ କେହି

ମହାନ ଅଟୁ ତୁ ଏକା ।

ଝାଡ଼ି ତୁ ଦେଇଛୁ ବାଲି ଧୂଳି କେତେ

ପଣତକାନିରେ ତୋର

ଦୁନିଆଁର ସବୁ ସୁଖ ମିଳିଯାଏ

ପାଖରେ ଥିଲେ ତୁ ମୋର ।