ଖପରା

ଖପରା

 

ପ୍ରମୋଦ ପ୍ରଧାନ

 

ଖପରା ଇତିବୃତ୍ତ କଥା କହୁନି

କି କହୁନି ତା’ର ଇତିହାସ,

ଖାଲି ଏତିକି ମନେ ଅଛି

ଖଣ୍ଡେ ଖପରାକୁ ଧରି

ଏକଗୋଡ଼ିଆ ହୋଇ

ତୁମେ ବି ନାଚୁଥିଲ ଦିନେ ଦାଣ୍ଡରେ ।

 

ଓଳିତଳୁ ଦୂରରୁ ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ତୁମକୁ

ଉପଭୋଗ ବି କରୁଥିଲି

ସେଇ ସୁନ୍ଦର ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ କାହିଁକି କେଜାଣି !

 

ଠିକ୍ ସେଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ମୋ ସାମ୍ନାରେ ବୁଢ଼ିଆଣୀଟିଏ

ଗୋଟେ ମାଛିକୁ ଗୁଡ଼ଉଥିଲା

ତା ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲରେ,

ଠିକ୍ ସେଇଭଳି

ସେବେଠୁ ମୁଁ ବି

ଗୁଡ଼େଇ ହେଇଯାଇଥିଲି

ତୁମ ଖପରା ଭିତରେ ।

 

ତୁମେ ମୁଣ୍ଡରେ ମାରି

ଫିଙ୍ଗିଦେଉଥିଲ ମୋତେ

କୋଠିକୋଠି ଘର ଭିତରକୁ,

ଆଗେଆଗେ ଚାଲୁଥିଲି ମୁଁ

ପଛେପଛେ ତୁମ ଏକଗୋଡ଼ିଆ ପାଦ,

ମୋତେ ଛୁଇଁଦେବାମାତ୍ରେ

ଉଠେଇଆଣି

ମଥାରେ ଲଗେଇ ଚୁମୁଥିଲ ମୋତେ ।

 

ଏବେ ତୁମେ ଖେଳୁଛ ବ୍ୟାଡମିଣ୍ଟନ୍

ଟେନିସ୍, ଟେବୁଲଟେନିସ୍...

ନାମୀ-ଦାମୀ କ୍ଲବମାନଙ୍କ

ନାଲି-ନୀଳ ଛାତିରେ,

ଭାରି ଚାହିଦା ତୁମ

ଏବେକାର କର୍କ ଆଉ ବଲ୍ ।

 

ମୁଁ ଏବେ ଅଣନିଃଶ୍ୱାସୀ ବାଲିତଳେ

ତୁମଠୁ ବହୁଦୂରରେ...

ତୁମ ଘର ପଛପାଖ ପୋଖରୀ ଭିତର

ମାଟିରେ ମିଶିବାକୁ ଅପେକ୍ଷାରତ ।

 

ଫ୍ରେଣ୍ଡସ୍ କଲୋନୀ, କଟକ

ଫୋନ : ୯୪୩୭୧୮୨୭୮୫

*****