କବି ଓ କବିତା

କବି ଓ କବିତା  ସ୍ନେହ ମମତାର 

   ପ୍ରୀତିର ବରଷାଟିଏ 

ସକାଳୁ ସଂଜରେ ପ୍ରୀତି ବରଷାରେ 

   ସଭିଙ୍କୁ ଭିଯାଉ ଥାଏ ।

କେବେ ହସୁଥାଏ କେବେ ଋଷୁଥାଏ 

   କେବେ ଧୀରେ ଚାଲୁଥାଏ 

ବାଇଆର ବଷା   ଗଛର ଡାଳରେ 

   ପବନରେ ଝୁଲୁଥାଏ ।

କାନ୍ଦି ଉଠେ କେବେ  ବୀର ସୈନିକର 

   ବୀରହରେ ଗୀତ ଗାଇ 

ଭୁଲେ ନାହିଁ କେବେ ତାର ବଳିଦାନ 

   ଦେଶ ମାତୃକାର ପାଇଁ ।

ଖୁସିରେ ନଚେସେ ହୋଲି ଦିବାଲିରେ 

     ଖୁସିର ସଙ୍ଗୀତ ଗାଇ 

ଭାରତ ଜିତିଲେ  ହସେ କବିତାରେ 

     ମନାଏ ବାଣ ଫୁଟାଇ ।

ସଂଜରେ ସକାଳେ  ଶୁଭ ମନାସଇ 

    ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶ୍ରୀପଦ ତଳେ 

କୁସୁମିତ ହେଉ    ଆମ ଚଲା ପଥ 

    ତାଙ୍କରି କରୁଣା ବଳେ ।