ବାପା ମାଆଙ୍କ ଲାତଖିଆ

ମାଆ କହେ ପୁଅକୁ ତୁ 

ମୋ ପେଟରେ ଥିଲାବେଳେ

ଅନେକ ଲାତ ମାରିଛୁ 

ହେଲେ ସୁଖ ମିଳୁଥିଲା 

ଶାନ୍ତି ମିଳୁଥିଲା ପୁଣି ବାରବାର

ଖୋଜୁଥିଲି ତୋ ଲାତମାରିବାକୁ ।

ଆଜି କିନ୍ତୁ ତୁ ଲାତ ମାରିଲୁ ବୋଲି

ମୋ ହୄଦୟ ଫାଟିଯାଉଛି

ଆଖିରୁ ମୋ ଲୁହ ଝରୁଛି

ହେଲେ ଠୋଠୋ ହୋଇ କାନ୍ଦିପାରୁନି

କାଳେ ତୋର ଅପମାନ ହେବ ଭାବି ।

 ବାପା କହେ ପୁଅକୁ ଆରେ ବାଳୁଙ୍ଗା

 ତୁ ଯେବେ ଛୋଟ ଥିଲୁ ଆଉ

 ମୋରି କାନ୍ଧରେ ଚଢି ଲାତ ମାରୁଥିଲୁ

 ଦିନତମାମ ଯାହା କଷ୍ଟ ଲାଗିଲେ ବି

 ଭାରୀ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା ପୁଣି ତୋତେ ।

ମୋ ପିଠି ଉପରେ ଲାଉ କରୁଥିଲି

ଗର୍ବରେ ମୋ ଛାତି ଫୁଲିଯାଉଥିଲା

ହେଲେ ଆଜି ତୁ ଲାତ ମାରିଲେ

ତୋ ପତ୍ନୀ ଆଗରେ କଟୁକଥା କହିଲେ

ହୄଦୟର ସ୍ନେହଆବିଳତା ଜଳିଯାଉଛି ।

ଆଖିରୁ ମୋ ନଦିଶିବା ଲୁହ ଝରୁଛି

ତଥାପି ତୋର ସମ୍ମାନ ହାନୀ ନ ହେଉ

ତୋତେ କିଏ ଖରାପ ନ କହୁ ଭାବି

ବୄଦ୍ଧାଶ୍ରମରେ ରହି ବି ଚୁପ୍ ରହିଛି ।