ଆକାଂକ୍ଷା

ଆଲୋକର ସୀମା ଡେଇଁ

ରଜନୀ ଆସିଛି ଧାଇଁ 

ହେବାକୁ ସ୍ୱପ୍ନର ତୁଳି ତଳ୍ପ ସେଜ ।

ସ୍ୱପ୍ନରେ ବିଭୋର ହୋଇ ନିରନ୍ତର 

ଖୋଜିବାକୁ ଅନ୍ତରେ ମୋହର

ଦିଗ ଦିଗନ୍ତ ସୀମାହୀନ 

ମୋ ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳରେ.....।

ତୁମେ କହିଥିଲ ଆସିବ ବୋଲି 

ଅନ୍ଧକାରେ ଲୁଚି ଲୁଚି

ଖୋଲିଦେଵ ମୋପାଖରେ ହସର ପୁଟୁଳି 

ଆଲୋକ ଗଲାଣି ତ ଢଳି 

ଅନ୍ଧକାର ହେଲାଣି ଆସି 

କାହିଁ ଦେଖାନାହିଁ ତୁମର 

ମୁଁ ରହିଛି ଅନାଇ ଚାତକପରି କେବଳ ..।

ଆସିଥିଲ ତୁମେ ବହୁଦିନ ତଳେ 

ଅତିସାର ମାନସ ପଟରେ

କିପୁଲକ ଥିଲା ସେ ସମୟ 

ମୁଁ ହୋଇଥିଲି ବିଭୋର  ।

ମଥା ରଖି ସୋଇଥିଲି ତୁମରି କୋଳରେ ।

କିନ୍ତୁ

ଆଜି ଏ କଣ କଲ ?

ତୁମ ଆଗମନେ, ନା ଅଛି... ମହକ !!!

ନା ଅଛି ଆବେଗ

କେବଳ ଅଛି ଦୁଃଖ ଆଉ ଯନ୍ତ୍ରଣା !!!

ଯାହାରି କୋଳରେ ମଥାରଖି 

ମୁଁ ହେଉଛି

ଛଟ--ପଟ....।

ସୁଜାତ