ପ୍ରେମର ଅସର

ପଦ୍ମ ପତ୍ର ପରେ ଜଳ

ଢଳ ଢଳ ହେଲା ପରି

ଢଳ ଢଳ ହେଉଥିଲା

ତୁମ ଦୁଇ ନୟନର ଡୋଳା,

ଯେପରି ନାଗୁଣୀର ଫଣା

ଏପଟ ସେପଟ ହୁଏ

ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ସାପୁଆ କେଳାର 

ପଦ୍ମତୋଳା II

ନାଗୁଣୀ ତ ବଶୀଭୂତ ହୁଏ

ପଦ୍ମତୋଳାର ସୁରେ ସୁରେ,

ଆଉ କେଉଁ ପଦ୍ମତୋଳା ଶୁଣି

ତୁମେ ଥିଲ ବିବ୍ରତ ଚଞ୍ଚଳ

କହିବକି ଥରେ II

ତୁମ ଅପେକ୍ଷା ମୋ ଉପରେ

ଲୋକଙ୍କର ପଡୁଥିଲା

ଅଧିକ ନଜର I

କେହି ବି ତ କିଛି

ପଚାରି ନଥିଲେ ମୋତେ,

ବୋଧ ହୁଏ ସେମାନେ

ଭଲଭବେ ବୁଝି ପାରିଥଲେ,

ଏ ସବୁ ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ

କେବଳ ପ୍ରେମର ଅସର II

******