ଅବୋଲକରା

ଯାତ୍ରୀ ମୁଁ

ମଳୟର ବାସ୍ନା ବାରି ଚାଲେ

ଘଡି ମାରି ଉଠୁଥିବା

ଜହ୍ନର ଅନ୍ଧାରରେ

କେବେ ବସିଯାଏ

ସୁନ୍ଦର ପାହାଡ ସେପଟେ ||

ଯେଉଁଠି ଚମ୍ପା ଫୁଲ ଝରେ

ପୁଣି କେବେ ଚାଲେ ଏକାନ୍ତରେ

ଟାଙ୍ଗରା ପ୍ରାନ୍ତରେ

ବିକ୍ଷିପ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିବା

ମଲା ଗୋରୁ ମୁଣ୍ଡ ଙ୍କ ଭିତର ଦେଇ

ଯାଇଥିବା ପାଦଚଲା ରାସ୍ତାରେ ||

କ୍ଷୁବ୍ଧ ଅବୋଲକରା ମୁଁ

କଥା ମାନେନା ତୋର

ତଥାପି ତୋ ପଛେ ପଛେ ଚାଲେ ||