ଆକାଶ ଓ କୃଷ୍ଣଚୂଡାର ପ୍ରେମ

ଆକାଶର ଅଗଣାରେ

ତାରା ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ବଗିଚାରେ

କୁଣିଆ ପାଇଁ ମନଟାରେ

କେତେକ ହଟ ସାମ୍ନାରେ

ବୁଲିବାରେ ନାହିଁ ରୋଷ

କିଛି ଯଦି ମାଗିବାରେ ଦୋଷ||

କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ାର ସବୁ ପାଖୁଡ଼ାରେ

ଭରୁଛି ମୋ ଅଧରରେ

ନାଲି ନାଲି ରଙ୍ଗ ଉଧାର ନେଇଛି

ନୀରବ ମନ ରଙ୍ଗ ଭରୁଛି

ଢଳୁଛି ଏକ ପାଖରେ

ପ୍ରେମରେ ନା ପୃଥିବୀର ଆକର୍ଷଣରେ||

ପୂର୍ଣ ଯୌବନରେ ଭରପୁର

ମଦାଲସି ଆଖି ଖୋଲେ ଫୁଲର,

ଆକାଶର ବର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଆକାର

କେଉଁଠି ନୀଳ ତ ଲାଲିମା ଲାଲର||

ଢଳିବାର ଢଙ୍ଗ ତାରି ମନର

ଆରପଟେ ବିଲକୁଲ ଓଲଟା ଜୀବନର

ଚାହାଣୀଟା ବିପରୀତ ଦିଗରେ 

ନାରାଜ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ ସୃଷ୍ଟି କରେ 

ଯୌବନରେ ଲଦି ଯେ ହୋଇଛି 

ବୋଧେ ଏକପାଖିଆ ଢଳି ଯାଉଛି||

ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ମନକୁ ହାଲକା ଫୁଲକାରେ 

କହି ତ ପାରୁନି ଫୁଲେଇ ବାହାନାରେ 

ଝଡୁଛି ଝୁରୁଛି କେତେ ଯେ ସପନରେ

କିଛି ଭରିଛି ମନ ଓ ଦିଗର ରୂପରେ ||