ରଙ୍ଗଭୂମି ଏ ଧରା ।

ରଙ୍ଗଭୂମି ଏ ଧରା ।

କଥା ମୁଁ ଦେଇଛି ହସି ହସାଇବି

ରଙ୍ଗ ମାଖି ମୁହଁସାରା ।

ଯାତନାରେ ଜଳୁଥିବି,

ଲହୁର ଲୁହକୁ ପଲକେ ଲୁଚାଇ

ଭେଟିବି ଜୀବନ ଧାରା ।

ପରଦା ପଛର ହାତ

ଧରିଥାଏ ଡୋରୀ, ମୁଁ କାଠ କଣ୍ଢେଇ

ନାଚୁଥାଏ ରାତିସାରା ।

ନିଜଠି ଆୟତ୍ତ କାହିଁ !

ପରଦା ପଡିଲେ ଖେଳ ସରିଯାଏ

ଉଡିଯାଏ ହଂସ ପରା ।

ହରେକ ରକମ ମୁଖା

ଯୋଗାଇ ଦିଏ ସେ ମହା ପ୍ରବନ୍ଧକ

ମଞ୍ଚ ପାଇଁ ଯାହା ଲୋଡା ।

ଦାଣ୍ଡର ଭିକାରୀ କରେ,

ରାଜା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲେ ପୁଣି

ଦେଖାଏ ଆଖି ଇସାରା ।

ତା' ଇସାରା ଏକା ଆଶ ।

ମଝି ଦରିଆରେ ଭସାଇ ଦେଖାଏ

କୁଟା ଖିଅର ସାହାରା ।

ନାଟକର ଶେଷ ଅଙ୍କ,

ଦେଖଣାହାରିଏ ମୁହଁ ଚାହାଁଚୁହିଁ

ଆଉ କେଇଘଡି ପରା ।

ରଙ୍ଗଭୂମି ଏ ଧରା ।।

ଦୀପ୍ତିମୟୀ ବିଶ୍ବାଳ