ଭୁଲିବାର ବେଳ

କ୍ଳାନ୍ତିକର ହେଇପାରେ କିନ୍ତୁ କଷ୍ଟକର ଜମା ନୁହେଁ

ଭୁଲିଯାଇ ନୂଆ ହୋଇ ଗଢିବାର ବେଳେ,

ପ୍ରେମ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟଟେ ସମ୍ବଳ ଯାହାର

ସେଇ ଏକା ଛଳନାର ପରିଭାଷା ବଦଳାଇ ପାରେ ।

ପାଦ ତଳ ମାଟି ବି ଆପଣେଇ ନିଏ ମାଆ ଭଳି

ସାଉଁଳେଇ ଦିଏ ସାଥୀରେ ଚାଲୁଥିବା ପବନ,

ଆକାଶର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଆହୁରି ଦୃଢ ଲାଗେ

ଆଖିରେ ସଜେଇ ଦିଏ ଉଡିବାର ସ୍ବପ୍ନ ।

ଦୂର ଦିଗ୍ବଳୟର ଇଶାରା ଆଗକୁ ଆଗକୁ

ସ୍ବାର୍ଥପରତାର ବଳୟ ସୀମା ନୁହଁ କାହାର,

ଭୁଲିବାର ବେଳ ହେଲା ନୂଆ ହେଇ ଗଢିବା

ଲେଖିଦେବା ପରିଚୟ ନୂଆ ଏକ' ମୁଁ 'ର ।