ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ ଘର

ବେକୁଣ୍ଠ ସମାନ ଆହା ଅଟେ ସେହି ଘର

ମୁଠା ମୁଠା ଟଙ୍କା ଯହିଁ ଆସେ ବାରମ୍ୱାର ।

ପତି ଫେରେ ଅଫିସିରୁ ବାରଟା ରାତିରେ

ଖେଳୁଥାଏ ଜୁଆ ପତ୍ନୀ ବନ୍ଧୁ ଗହଣରେ ।

ପୁଅ ଝିଅ ସାଙ୍ଗସାଥି ନେଇ ଥାନ୍ତି ବ୍ୟସ୍ତ

ଚାକର ପୂଝାରୀ ହାତେ ଘରର ଦାୟୀତ୍ବ ।

କୁଣିଆ ମଇତ୍ର ପାଇଁ ପ୍ରବେଶ ନିଷେଧ

ଗଲତିରେ ଆସିଗଲେ ଫେରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ।

ପତ୍ନୀ ପାଖେ ବେଳ ନାହିଁ ସମ୍ଭାଳିବ ଘର

କ୍ଲବ୍ ପାର୍ଟି ସଭାଗୃହେ ପାଏ ସେ ଆଦର ।

ମନ୍ତ୍ରୀ ଠାରୁ ତନ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ଅତି ପାଖ ଲୋକ

ଅସାଧ୍ୟକୁ ସାଧିପାରେ ଝପକି ପଲକ ।

ଇଶାରାରେ ତା’ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ଆତଯାତ

ତଥାପି ମନର ଓରିମାନା ମେଣ୍ଟେ ନା ତ ।

ଅଫିସିରେ ପତିଙ୍କର ଅଛି ସେକ୍ରେଟେରୀ

କାମ ତା’ ଏମିତି ପତି ନଆସନ୍ତି ଫେରି ।

ଭାତ, ଡାଲି, ଭଜା, ଶାଗ, ସନ୍ତୁଳା ମହୁର

ମାଡି ପାରେ ନାହିଁ କେବେ ତାଙ୍କ ରୋଷଘର ।

ବୈକୁଣ୍ଠକୁ ଖାଦ୍ୟ ଆସେ ପାଖ ହୋଟେଲରୁ

ହୋଟେଲ ବାଲାର ବିଲ୍ କାହିଁ ଚିନ୍ତା କରୁ !

ଲୁଗା ଯାଏ ଲଣ୍ଡ୍ରି ସଫା ଇସ୍ତ୍ରୀ ହେବା ପାଇଁ

ଘରର ମହିଳା କିଛି କାମ ପାରେନାହିଁ ।

ଦିନରାତି ପିଲା ବସିଥାନ୍ତି ଟିଭି ଆଗେ

ତଣ୍ଟି ପାଟି ଶୁଖିଲେ ବି ଉଠିବେନି ବେଗେ ।

ତଥାପି ସେ ଘର ଅଟେ ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ

(କାରଣ) ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପାଟି ଖୋଲିଲେ ବନ୍ଦ ହୁଏ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର କାନ !