ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ତୁମକୁ ପାଇଲା ପରେ

ମୋ ଦେହରେ ଭରିଗଲା 

ସତ ସିଂହର ବଳ ,,,

ତୁମ ଭିତରେ ନିଜକୁ ହଜାଇଲା ପରେ

ମୁଁ ଭୁଲିଗଲି .......

ମୋ' ଛାତିର ପ୍ରତିଟି ସ୍ପନ୍ଦନ ।

ପାଇଲି ତୁମଠୁ ଆଞ୍ଜୁଳେ ପୀରତି

ସପନର ଜଉଘରେ 

ଭଙ୍ଗା ମନ ନେଇ ଖୋଜିଲି ଅନେକ

ବେଦନା ନଈର ତୀରେ ।

ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲା ଗଙ୍ଗଶିଉଳିରେ

ତୁମକୁ କରି ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ଯୌବନ ଡଙ୍ଗାରେ ଆୟୁଷ ସରିଲା

ତୁମ ବିନା ଏକା ଏକା ।

ଶ୍ରାବଣ ସଞ୍ଜରେ ବିରହ ବେଦନା

ଯେବେ ଜୁଆରିଆ ହୋଇ ଆସେ

ତୁମ ନିରବତା ବିରହ କବିତା

ମୋ' ହୃଦୟରେ ମଥା ପିଟେ ।

ପ୍ରତୀକ୍ଷା ମୋ' ସରେ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ଖାଲି

ଝୁରଇ ପିଆସୀ ପ୍ରାଣ

ଆସ ଥରେ ଖାଲି ଅତୀତ ରୁ ଫେରି

ରହିଲା ତୁମକୁ ରାଣ ।

  ~ମମତା ମଞ୍ଜରୀ ଦାସ ,କଟକ~