ଚଟିଘର

ସଂଜ ନଇଁ ଲେ ନିୟନ ଆଲୁଅ

ଜଳେ ତୁମ ଚଟି ଘରେ,

ପଥ ହୁଡି ଥିବା ପଥିକ ଟିଏ ମୁଁ

ତୁମକୁ ଆଶରା କରେ ।

ତୁମ ଇସାରାର - ପ୍ରୀତି ଅନୁରାଗ

ମୋ ପାଇଁ ତ ' ଥିଲା ବିଳମ୍ବିତ ରାଗ,

ସେ ଆଜି ଅତୀତ, ବିସ୍ମୃତିର ଚିତ୍ର -

ଦୂର କେଉଁ ଚକ୍ରବାଳେ ।

ଛନ୍ଦାୟିତ ତୁମ ନୂପୁର ସିଂଜନ

ମୋ ଶିରାରେ ଢାଳେ ପୁଲକ କମ୍ପନ,

ଛୁଇଁ ଚାଲିଗଲେ - ଫୁଲ ଫୁଟି ଯାଏ

ଏଇ ମନ ବଗିଚାରେ ।

ଥରିଲା ଓଠର - ଥିରି ଥିରି ଭାଷା

ଭରିଲା ଆଖିରେ ଭୁରୁ ଭୁରୁ ନିଶା

ନିରବିତ ହେଲେ - ଗୀତର ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ତଥାପି ଏ ମନ ଝୁରେ ।

ଚୋରା ଚାହାଁଣିର ସୁରମା ପଲକ

ପ୍ରାଣରେ ଜଗାଏ - ବିଜୁଳି ଝଲକ ,

ବଢି ବଢି ଯାଏ - ହୃଦୟର ବେଗ

ପାହାନ୍ତିଆ ଆଲୁଅରେ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ର ସହ

ଭକ୍ତ ଚରଣ ମଲ୍ଲ ।