ଝିଅଟିଏ

ଝିଅଟିଏ

ସତରେ ସଜ ଫୁଟା ଫୁଲଟିଏ

କେବେ ସେ ମଉଳି ଯାଏନି

ସବୁବେଳେ ଦିଶୁଥାଏ

ଦପ ଦପ ଚେହେରାଟି ତାର ।

ଚନ୍ଦ୍ର `କେବଳ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ

ଦେଖିବାକୁ ସୁନ୍ଦର

କିନ୍ତୁ ଝିଅଟିର ମୁହଁରେ

କେବେ ଲାଗେନି ଗ୍ରହଣ

ଅମାବାସ୍ୟା ହେଉ କି ପୂର୍ଣ୍ଣିମା

ମନ ମହୁଥାଏ ପ୍ରତିଟି ସମୟରେ

ତାର ସେଇ ଚକାଚାନ୍ଦ ମୁହଁ ।

ଝିଅଟିଏ ଥିଲେ ଘରେ

ଲାଗେ ସତେ ସ୍ଵର୍ଗପୁର

ତାର ଖିଲିଖିଲି ହସରେ

ହସି ଉଠେ ଘରଟା ସାରା ।

ତାର ପ୍ରତିଟି ରାଗ ରୂଷା

ଅଭିମାନରେ ଭରି ରହିଥାଏ

ଅପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦର ଲହରୀ ।

ବାସ୍ତବରେ ଝିଅଟି ଘରର ଲକ୍ଷ୍ମୀ

ଘରର ପ୍ରକୃତ ଶୀରି

ଘରର ଅମୂଲ୍ୟ ହୀରାଟିଏ

ଅମୂଲ୍ୟ ମାଣିକ୍ୟ ଟିଏ ।

ସେ ତ ଝିଅଟିଏ ।