ସମୟ ବଡ ବଳବାନ

ଅଖଣ୍ଡ ମଣ୍ଡଳାକାର ପ୍ରକୃତିର ଆୟୁପରା ସ୍ୱୟଂ ମହାକାଳ

କେବେ ସୃଷ୍ଟି କାହିଁ ସ୍ଥିତି ବିଲୟର ବେଳ ଜାଣେ ନିଜେ କାଳ ।

ପ୍ରାଗୈତିହାସିକ ଯୁଗ କଥା ପୁରାଣ ଇତିହାସର ବର୍ଣ୍ଣନ

ସତ୍ୟ ତ୍ରେତା ଦ୍ୱାପର ଆବର କଳିଯୁଗ ଚଳି ବର୍ତ୍ତମାନ ।

ଫସିଲରୁ ହିସାବ ଲଗାଏ ଚାଲେ ପରୀକ୍ଷାଗାରରେ ଗଣନ

କେତେ ଲକ୍ଷ କେତେ କୋଟି ବର୍ଷ ଧରା ଆମ ହେଲା ଆଗମନ।

ଶୈବାଳରୁ ମନୁଷ୍ୟର ସୃଷ୍ଟି ଗତିପଥ କରି ଆକଳନ

ସିଂପାଂଜିରୁ ମର୍କଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଣିଷର ଆବିର୍ଭାବ ଗାନ ।

ଜୟଦେବ ଶ୍ରୀଗୀତଗୋବିନ୍ଦେ କରି ଦଶାବତାରର ବର୍ଣ୍ଣନା

ବିବର୍ତ୍ତନବାଦକୁ ବଖାଣି କାଳ ବକ୍ଷେ ରଖିଗଲେ ନାଆଁ ।

କାଳଚକ୍ର ଘୁରେ ଅବିରତ ଅତୀତ ବର୍ତ୍ତମାନ ଭବିଷ୍ୟ

କେତେ ଇତିହାସ ଗଢାହୁଏ ଲୀନ ହୁଏ ତା ଗର୍ଭେ ଅବଶ୍ୟ।

ସମୟଟା ବଡ ବଳବାନ କାହାପାଇଁ ରୋକି ଯାଏ ନାହିଁ

ଆଜି ହୋଇଯାଏ ଗତକାଲି ଆସନ୍ତା କାଲି ରୁ ଆଜି କାହିଁ !

ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ରୋମନ୍ଥନ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ କଳପନା

ଦୁଇ ମେରୁ ମଧ୍ୟେ ବର୍ତ୍ତମାନ କରିବାକୁ ସବୁର ସାଧନା ।

ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନେ କରିବା ସାକାର

ସରଗକୁ ନିଶୁଣି ବାନ୍ଧିବ ରାବଣକୁ ନେଲା କାଳ କୃର ।

ଟିକ୍ ଟିକ୍ ଘଣ୍ଟାକଣ୍ଟା ଚାଲେ ସମୟର ସଚେତନ ବାଣୀ

ସମୟର ଉପଯୋଗ କର ସମୟକୁ ନ ପାରିବ ଟାଣି ।

ଅତୀତ ଭବିଷ୍ୟତର ଯୋଗସୂତ୍ର ଯେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ

ହାତରେ ଯା ଅଛି କରନାହିଁ ଆଳସ୍ୟରେ ତାକୁ ନିଜ ଖେଳ ।

ଆଜି ମଲେ କାଲିକି ଦି ଦିନ ଧୀରେ ଧୀରେ ଭୁଲିଯିବେ ମନ

କୀର୍ତ୍ତି ସ୍ତମ୍ଭ ଗଢିଛି ଯେ ନର ଇତିହାସ ଦିଏ ତାକୁ ସ୍ଥାନ ।

ନାମଟିଏ ମିଳେ ଜନମରେ ସେ ନାମର କର ସାର୍ଥକତା

କାଳ ବକ୍ଷେ ଲୁଚିଯିବା ଆଗୁଁ ସର୍ବନାମ ନହେଉ ବାରତା ।