ସ୍ମୃତି ଏକ ଅତୀତର

ସ୍ମୃତି ଏକ ଅତୀତର

ପଢୁଥିଲି ଥରେ କୋମଳାଙ୍ଗୀ କରେ

ଦେଇଥିଲା ପ୍ରେମ ଲେଖା

ସୀମାନ୍ତରେ ବସି ହସୁଥିଲା ଶଶୀ

ଗୋପନେ ପାଇ ତା' ଦେଖା ,

ତେବେ କିମ୍ପା ହେଳେ ମଧୁଲଗ୍ନ ବେଳେ

ବଙ୍କିମ ଧନୁଷ ରେଖା

ମନେପଡେ କାହିଁ ଆଜି ସେ ତ ନାହିଁ

ଜାଣେ ମଲାଜହ୍ନ ଏକା ।

ତା' ଭାବ ମଗନେ ଦେଖିଲି ଗଗନେ

ବିଛିନ୍ନ କବରୀ କେଉଁ

ସେ ମୁକ୍ତ ଭବନେ ବାରିଲି ପବନେ

ଭାସେ ଗନ୍ଧ ତାର ଦେହୁ ,

ନେତ୍ରରୁ କାହାରି ପଦାକୁ ବାହାରି

ଖେଳଇ ଅଶ୍ରୁଳ ଢେଉ

ଏହା ମୋ କରମ କି ମନ ଭରମ

ବିକାର ନୁହେଁ ତ ଏହୁ ?

ସବୁ ପାଇ ସୁଦ୍ଧା ପାଇବାର କ୍ଷୁଧା

ଏଯାଏଁ ଦେଇନି ବଳି

ଥିଲେ ଅବକାଶ ହୁଏ ପରକାଶ

ଅନ୍ତରେ କାମନା ଜଳି ,

ଏତେ ପାଇ ପୁଣି ଦୋଷାଦୋଷ ଖୁଣି

ଦୂରେଇନି ତାହା ଭଳି

କି ହେତୁ ଲଳନା କଲା ଏ ଛଳନା

ଆନମାର୍ଗେ ଏବେ ଚଳି ?

ମଲା ମୋ ଅତୀତ ହୁଅଇ ପ୍ରତୀତ

ଅଶରୀରୀ ସ୍ବପ୍ନ ଜାଗି

ସତେ କି କାୟାରେ କି ଅବା ମାୟାରେ

ଆସିଛି ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ମାଗି ,

ଅନ୍ତର୍ଦାହ ମୋର ବେଳୁବେଳ ଜୋର

ମୁଁ କି ଅପରାଧୀ ଦାଗୀ

କାହିଁ ଆଶ୍ବାସନ ଭୋଗି ନିର୍ବାସନ

ହେଲିଣି ତ ବଇରାଗୀ ।

ବସି ତରୁମୂଳେ ଭାବେ ଆଖିକୂଳେ

କାହା ଅଶ୍ରୁ ପାରାବାର

ଚେତନାରେ କିଏ ଧୀରେ କହି ପ୍ରିୟେ

ରଚିଯାଏ ଅଭିସାର ,

ବାହୁରେ ବାନ୍ଧଇ କେବେ ବା କାନ୍ଦଇ

ଶୁଭେ ପୁଣି ହାହାକାର

ବିଗତ ଦୁଃଖର ଦିନ କି ମୁଖର

ଦୋଳାୟିତ ମର୍ମ ତାର !

ବାଜଇ ପୂରବୀ ତା' ଦେହ ସୁରଭି

ଖେଳିଯାଏ ସାରା ମହୀ

ଦେଇଥିଲି ମାଳା ମୁହିଁ ସେହି ବାଳା

ବୋଲି କାନେ ମୋର କହି ,

ମୋତେ ଦିଏ କଥା ପୋତି ତାର ମଥା

ଜୀବନ ଯାତନା ସହି

ଥିବ ଚିରକାଳ ଘେନି ମୋର ବାଳ

ପ୍ରବୋଧଇ ରହି ରହି ।

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା

ଘର ନଂ - ଏଫ୍ / ୧୩

ସେକ୍ଟର - ୪

ରାଉରକେଲା - ୭୬୯୦୦୨

ଦୂରଭାଷ - ୭୯୭୮୧୯୨୨୨୭