ନରମ ନୈବେଦ୍ୟ

କି ନୈବେଦ୍ୟ ଦେଇ ନିବେଦନ କଲ

ନିଷ୍ଠା ମୋ ନରମି

ନୟନକୁ ଭିଜେଇଲା ।

ତୁମ ଅର୍ପଣକୁ ଅର୍ଘ୍ୟ ଭାବିନେଇ

ନିଃସ୍ୱ ମନ ମୋର

ମହାର୍ଘେ ମହକି ଗଲା ।

କି ଫୁଲକୁ ନେଇ ମାଳା ସଜେଇଲ

ରଜନୀଗନ୍ଧା ବି

ଲାଜେଇ ସରମି ଯାଇ ।

ଝାଉଁଳା ମୁହଁରେ ଅଗଣା ଆଗରେ

ମୃଦୁ ମୃଦୁ ଗନ୍ଧେ

ରହିଛି ମୁହଁ ଲୁଚେଇ ।

କି ବେଳାରେ ସଖି ମିଶିଲା ମୋ'ଆଖି

ନୀରବେ ନିରତେ

ମାହେନ୍ଦ୍ର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଗୀତି ।

ସୁଧା ଝରିଯାଏ କଥା କହିଯାଏ

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ କାନେ

ମୌସୁମୀ ମଳୟ ପ୍ରୀତି ।

ଦେବାଳୟ ଦ୍ୱାରେ ଦେବଦାସୀ ପରି

ନିରତେ ଲଗ୍ନରେ

ନିର୍ମାର୍ଲ୍ୟ ନର୍ତ୍ତକୀ ସାଜି ।

ତ୍ୟାଗରେ ତ୍ୟାଗରେ ଭରିଦେଲ ମୋର

ମନ ଅଗଣାରେ

ସୁଖର ସଙ୍ଗୀତ ରାଜି ।

ବିଦେହ ବୈଦେହୀ ନୁହଁ ତୁମେ,ସତ

ମୁଁ ନିଜେ ବି ନୁହେଁ

ମିଥିଳା ରାଜ କୁମାର ।

ବୈଦିକ ଭାରତ ନାରୀ ରତ୍ନ ତୁମେ

ଅଙ୍ଗରେ ଆତ୍ମାରେ

ପୂଣ୍ୟ ଧାରା ସମାହାର ।

ତୁମରି ମହକ ଜୀବନ୍ତ,ସନ୍ତକ

ନାରୀରେ,ନାରୀରେ

ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରେରଣାର ଧାରା ।

ଭରିଦିଅ ପ୍ରୀତି ସୁଗନ୍ଧିତ ରୀତି

ଗୁଣରେ କର୍ମରେ

ଆଶ୍ୱାସନା ଅପାସୋରା ।

ନୈବେଦ୍ୟରେ ତୁମ ସହନଶୀଳତା

ନିଷ୍ଠାରେ ତୁମରି

ଅଭେଦ୍ୟ ଅସରା ପୂଜା ।

ଭକ୍ତିରେ ତୁମରି ବ୍ରତ ଉପାସନା

ଅର୍ପଣରେ ଅଛି

ଆତ୍ମୀୟତାଅର୍ଘ୍ୟ ଖଞ୍ଜା ।

ନାରୀ ତୁମେ,ତୁମ ନରମ ନୈବେଦ୍ୟ

ଭାରତୀୟ ରଙ୍ଗେ

ଭାରତୀୟ ପରମ୍ପରା ।

ତୁମେ ଗୋ ବନ୍ଦନା ତୁମେ ହିଁ ପ୍ରେରଣା

ସଂଭ୍ରମ ଶାଳିନୀ

ସମ୍ମାନର ପୁଣ୍ୟ ଧାରା ।