ମା'ର ଦୁଃଖ.....

*ମା'ର ଦୁଃଖ*

ଦୁଃଖକଷ୍ଟ କେତେ ମା'ର ଜୀବନରେ

ପୁଅ କି ବୁଝୁଛି ଭାଇ 

ଦଶ ମାସ ଦଶ ଦିନ ଗର୍ଭେ ଧରି

ଜନମ ଦେଇଛି ସେହି 

ନିଜେ ସହି ନିଏ ଭୋକ ର କଷ୍ଟକୁ 

ପୁଅକୁ ଦିଏ ଖୁଆଇ 

ବଡ଼ ହେଇ ପୁଅ ଭୁଲି ଯାଉଅଛି     

ଧରମ ସହିବ ନାହିଁ 

ମାଆ ମାଆ ଡାକ ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ 

କିଏ ନ ଡାକି ରହିଛି 

ଜୀବନ ର ସାଥି ମିଳିବା ମାତ୍ରକେ 

ସେ ମା କୁ ଭୁଲିଯାଉଛି 

କେତେ ଦେବା ଦେବୀ କେତେ ବ୍ରତ ପାଳି 

ପାଇଛି ତୋ ପରି ଫଳ 

ଅମୃତ ର ଝରା ବିଶାଳ ବୃକ୍ଷରେ

ଫଳିଲୁ ତୁ ବିଷଫଳ 

ମା'ର ସେନେହ ସେ ଅମୃତ ର ଝର 

ସଭିଙ୍କୁ କରେ ନିଜର 

ପୁଅଜାତି କୁ ଯେ ମିନତୀ ମୋହର 

କରିବନି ମା କୁ ପର ।

      *ଅକ୍ଷୟ ପଣ୍ଡା*

    *ପଦ୍ମପୁର, ରାୟଗଡା*