କୁହ ବାରେ ପ୍ରାଣସଖା

          

ଦୁନିଆ ଯାକର ସୁଷମା ତୁମଠି

ରହିଅଛି ହୋଇ ଠୁଳ ,

ଗୋପୀ ନୁହଁ ଖାଲି ଯୋଗୀ,ମୁନି,ଋଷି

ଦେଖିକି ହୁଅନ୍ତି ଭୋଳ....

ମୁଁ ଏକ ସାମାନ୍ୟ ନାରୀ ;

ଏ ମନ ମୋହନ ଛବି ଦେଖି କେହ୍ନେ

ରହିବି ଧଇର୍ଯ୍ୟ ଧରି ।

କଥା ଅଛି ପରା କେତେ କିଏ ଆହା

ତୁମରି ଭାବରେ ପଡ଼ି ,

ତୁଚ୍ଛ ମଣିଛନ୍ତି ସଂସାର ସୁଖକୁ

କରୁଣା ଟିକିଏ ଲୋଡ଼ି....

ଅଶେଷ ପରୀକ୍ଷା ନେଇ ;

ଲୀଳାମୟ ତାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟ କରିଅଛ

ଦରଶନ ପୁଣି ଦେଇ ।

ମୁଁ ତୁମ ଭାବରେ ମଗନ ହୋଇକି

ଖୋଜି ବୁଲୁଅଛି ନିତି ,

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ପରା ଦିନ,ମାସ,ବର୍ଷ

କେତେ ଯେ ଗଲାଣି ବିତି....

ନୋହିଲା ତୁମରି ଦେଖା ;

ଆଉ କେତେ କାଳ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରିବି

କୁହ ବାରେ ପ୍ରାଣସଖା ।।