ନୂତନ ପ୍ରଣୟ

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ଜାଣିନି କି ତେଜିଛି କି କରୁଣ ଲୋତକ,

କେତେ ବନ୍ଧୁ,ସଖା-ସଖୀ, ପରିଜନ ପାଇଁ ?

ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ,ମଣେ ଏକାନ୍ତ ଅରକ୍ଷ,

କେହି ହେଲେ ଜଣକର ପ୍ରଣୟ ନ ପାଇ ।

ଯାଇଛନ୍ତି ସେ ସମୟ,ସେ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବୀ ;

ପ୍ରଣୟର ଅର୍ଥ ଆଜି ଭିନ୍ନ ମୋ ନୟନେ,

ଭିନ୍ନ ଯଜ୍ଞ ନିୟୋଜିତ ଆଜି ଅଶ୍ରୁ-ହବି,

ଜନ୍ମାନ୍ତର ଦେଲ ଯେହ୍ନେ ଏକଇ ଜୀବନେ ।

ଆଜି ଦେହ ଖୋଜେ ଏକ ଦୁର୍ଲଭ ବି-ଦେହୀ,

ଚିତ୍ତ ଖୋଜେ ଏକ ତେଜି,ବିରାଟ ନିଖିଳେ,

ଖୋଜେ ମୁଁ ଅରୂପେ ରୂପ-କ୍ଳାନ୍ତ ନେତ୍ର ଦେଇ

ସ୍ନାତ ହୋଇଉଠେ ଗଣ୍ଡ ଅନାସକ୍ତ ନୀରେ ।

ତୁମ ଲାଗି ବିରହୀ ମୁଁ ଦୁର୍ଲଭ-ବଲ୍ଲଭ,

ତୁମ ଲାଗି ବିରହାଶ୍ରୁ ଆଜି ଅଭିନବ ।

ସମାପ୍ତ