ଅବ୍ୟକ୍ତଭାବନା

ଅନେକ କିଛି ବାକି ରହେ ,

ସବୁ ତ ଜୀବନର ଅନ୍ଧାରି ଇଲାକାରେ,

ତଥାପି ଲେଖିବାକୁ ହୁଏ,

ହୃଦୟର ଆବେଗକୁ ମାପିବାକୁ ଇଛାହୁଏ,

କିଛି ମାପିହୁଏ,ତ

ଆଉ କିଛି ଦୂରକୁ ଦୂରକୁ ଦୂରେଇ ଯାଏ,

ଯାହାକୁ

ନା ଧରିହୁଏ,ନା

ଲେଖିହୁଏ।

ମନ ଆଉ ବିବେକ ର ଲଢେ଼ଇ,

ଇଚ୍ଛା ଆଉ ସ୍ଵପ୍ନର ଅଭିମାନ,

ବାସ୍ତବ ଆଉ ସତ୍ୟର ମୁହାଁମୁହିଁ,

ଜୀବନ ଥାଏ ଦୋମୁହାଁ ଛକରେ,

ହଁ ଆଉ ନାହିଁ ର ଦୋଛକିରେ,

ସବୁ ମୂଲ୍ୟହୀନ ହୋଇଯାଏ,

ଅଧ ପାଆନ୍ତାରେ,

ପାଇବାର ଆଶାରେ,

ହରେଇବାର ଦୁଃଖ,

କିଛି ପ୍ରକାଶ ପାଏ,

ଅନେକ କିଛି ଅପ୍ରକାଶିତ,

କିଛି ବ୍ୟକ୍ତ ହୁଏ,

ବହୁତ କିଛି ଅବ୍ୟକ୍ତ।

ସେଇ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଭାବରେ

ଜିଇଁବାକୁ ହୁଏ

ସାରାଜୀବନ ।

ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ

ପ୍ରଣତି ମହାପାତ୍ର

ବାଲେଶ୍ଵର।