ଏକ ଶିଶୁ ଭିକ୍ଷୁକ ପ୍ରତି

ପିଲାଦିନର ଖେଳଘର ଭାଂଗି

ବୟସ ପାଦେଇ ଯାଏ ବାଲିବନ୍ଧ ଡେଇଁ

ଦୁଃଖ କିଏ ଶୁଣେ ଏମାନଂକ

କଳିକା କୁସୁମ ଏମାନେ |

ମୁଠାଏ ଭିକ୍ଷାରେ ଏମାନେ

ହୁଅନ୍ତି ବା ତୋଷ

ଦିନ ଗଣି ଗଣି କୋମଳ ଅଧରେ

ହାଇନିଭେ ତାଂକ

କାତରତା ପ୍ରାଣେ

ଆଉଜି ଯାଆନ୍ତି ଏମାନେ

ଭିତଗ୍ରସ୍ତ ବିହଂଗଟେ ପରି

ଖୋଜିବୁଲିବାକୁ ଆହା ଭିକ୍ଷାର ପସରା |

ବାପା କାନ୍ଦେ ଭିକ୍ଷା ନେଇ

ଆହା କି ବିଷାଦେ

ଅବସନ୍ନ ମନତାର

ପାଦେ ପାଦେ ଧକ୍କା ଖାଏ

ରୋଗୀଣା ବୟସେ

ପାପ ତାପ ମଧ୍ୟେ ନିର୍ବାଣ ପରିକା

କ୍ଷୀଣ ଅନ୍ଧକାରେ

ବଞ୍ଚିବାକୁ ଏ ସମୟେ

ଶୀତଳ ସମୀର ପିଇ ସମୟ ଓଠରୁ |