ଦୁଃଖହାରୀ

ଦୁଃଖ ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ ମୋତେ ଦୁଃଖ ଖାଲି ଦେଖାଇଲ

ନିଜେ କୁହ ପ୍ରଭୁ ଦୁଃଖହାରୀ ତୁମେ କେମିତି ହୋଇ ପାରିଲ ?

ଦୁଃଖ ସ୍ୱର କା’ର ଶୁଣି ପାରେ ନାହିଁ ତାକୁ ଶୁଣେଇ ଚାଲିଲ

ନିଜେ କୁହ ପ୍ରଭୁ ଦୁଃଖହାରୀ ତୁମେ କେମିତି ହୋଇ ପାରିଲ ?

ଦୁଃଖ ସହି ପାରେ ନାହିଁ ବୋଲି ମୋତେ ଦୁଃଖରେ ଜଳାଇ ଦେଲ

ନିଜେ କୁହ ପ୍ରଭୁ ଦୁଃଖହାରୀ ତୁମେ କେମିତି ହୋଇ ପାରିଲ ?

ତୁମକୁ ନିନ୍ଦିବା ଶକତି ବା କାହିଁ ମୁଁ ତ କୀଟଠୁ ବି ହୀନ

ଦୁଃଖହାରୀ ତୁମେ କାହା ପାଇଁ ଏହା ମନରେ ମୋହର ପ୍ରଶ୍ନ ?

ଚିତ୍ତ ରଞ୍ଜନ ଲେଙ୍କା (କଟକ) ©