ମୋ କାଳିଆ କାହ୍ନୁ

ମୋ କାଳିଆ କାହ୍ନୁଟି କି ସୁନ୍ଦର ଦେଖ ତାର ତନୁଟି

ମସ୍ତକେ ମୟୂର ପୁଚ୍ଛ ପାଦରେ ନୂପୁର ଗୁଚ୍ଛ

ରୁଣୁଝୁଣୁ ଚାଲି ତାର କି ସୁନ୍ଦର ଶୋଭାଟି

ଦେଖି ମନ ହୁଏ ମୋର ଲୋଭାଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ହସ୍ତରେ ମୂରଲୀ ଧରି ନାଚୁଥାଏ ଥିରିଥିରି

ଗଳାରେ ଫୁଲର ହାର ମନକୁ ମୋହେଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

କଦମ୍ବ ମୂଳରେ ରହି ନଟକୁଟ କରୁଥାଇ

ମୂରଲୀର ସୁରେସୁରେ ଗୋପୀ ମନ ମୋହେଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ଗୋପୀବସ୍ତ୍ର ଚୋରାଇଣ ଲଜ୍ୟା ନାହିଁ ତାକୁ ପୁଣ

ମୁଖେ ହସ ଫୁଟୁଥାଏ ପିତ ବସନିଆଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ସଦା ସିଏ ଭକ୍ତ ସଙ୍ଗ କରିଥାଏ ଦୁଃଖ ଭଙ୍ଗ

ଶଙ୍ଖଚକ୍ର ଗଦା ପଦ୍ମ ଧାରଣ କରିଛି ଯିଏଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

କିଏ ଗଳାମାଳି କହେ କିଏ ଗଣ୍ଠିଧନ କହେ

ବଡ଼ ଲମ୍ପଟିଆ ସିଏ ରାଧା ପ୍ରାଣ ଧନଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ସବୁ ସ୍ଥାନେ ସେ ରହେ ମୁଁ କାରକୁ ନ ସହେ

ଦୟା କ୍ଷମା ପ୍ରେମ ଠାରେ ସଦା ତାର ବାସଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ଆତୁରେ ଡାକୁଛି ତାକୁ ଆସିଯିବ ଏ ମର୍ତ୍ତ୍ୟକୁ

ରାମରାଜ୍ୟ ସ୍ବପ୍ନ ମୋର ସତ୍ୟ ପରା ହେବଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।

ସବୁ ସୃଷ୍ଟି ଅଟେ ତାର କରୁଣାର ଅବତାର

ସେ ବିଭୁ ପୟରେ ସଦା ବିଶ୍ୱାସ ମୁଁ ରଖେଟି

ମୋ କାଳିଆ କାଁହ୍ନୁଟି ।