ବିଶ୍ୱାସ

ଧୋକା ଦେଇ ମୋତେ

ଖୁସି ହେଉଅଛ,

ଭାବି ନେଇଅଛ

ମୁଁ ନିହାତି ଜଣେ ବୋକା ।

ବୋକା ନୁହେଁ ଜମା,

ତୁମ ଛଳନାକୁ

ସତ ଭାବିଥିଲି,

ସେଥିପାଇଁ ଦେଲ ଧୋକା ।

ମିଛ ସମ୍ପର୍କକୁ

ସତ ଭାବି ନେଇ

ଭରସା ସୂତ୍ରରେ

ସମ୍ପର୍କର ରୂପ ଦେଇ ।

ସୁର ତାଳ ଲୟେ

ଛନ୍ଦି ରଖିଥିଲି

ମନ ଝରଣାରେ

ଅଜାଣତେ ଦେଲ ଧୋଇ ।

ବିଶ୍ୱାସ ବଳୟ

ନିଖୁଣ ନୀଳୟ,

ସ୍ନେହ ସରାଗର

ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିଭାଷା ।

ଖୁଣି ଖୁଣି ତାକୁ

ରୁଗ୍ଣ କରିଦେଲ

କି ଲାଭ ପାଇଲ,

ହେଲା କି ଗୋ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଶା ??

ବିଶ୍ୱାସର ଭ୍ରୁଣ

ଅଙ୍କୁରିତ ହେଲେ

ଈଶ୍ୱର ସାନ୍ନିଧ୍ୟ

ସହଜରେ ଲାଭ କରେ ।

ବିଶ୍ୱାସ ବଳରେ

ବିଶ୍ୱ ଜିଣି ହୁଏ

ଈଶ୍ୱର ରୁହନ୍ତି

ବିଶ୍ୱାସର ମନ୍ଦିରରେ ।

ମୁଁ ନୁହେଁ ଈଶ୍ୱର

ମଣିଷ ନସ୍ୱର

ନସ୍ୱର ନୁହେଁ ମୋ'

ବିଶ୍ୱାସ ,ଚିର ଅମର ।

ବସ୍ତୁବାଦୀ ହୋଇ

ଧୋକା ଦେଲ ସିନା

ମୋ' ବିଶ୍ୱାସ ଥିବ

ଚିର ଅତୁଟ,ଅଜର ।

ବିଶ୍ୱାସ ବିହୀନ

ମଣିଷ ଜୀବନ

ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଶୃଗାଳ,

ବିବର୍ଣ୍ଣ ବାସ୍ତବ ପରି ।

ନିଆରା ମଣିଷ

ପରମ ପୀୟୂଷ

ବିଶ୍ୱାସରେ ଯା'ର

ହୃଦୟ ରହିଛି ପୁରି ।