ଭକ୍ତ ଭାବେ ବନ୍ଧା ତୁମେ

ଭକ୍ତ ଭାବେ ବନ୍ଧା ଭକ୍ତ ବନ୍ଧୁ ତୁମେ

ଭକତ ଭାବରେ ଭୋଳା

ତୋ ଭକ୍ତ ତୋଠାରେ ବନ୍ଧା ହୃଦୟରେ

କରିଛୁ ତ କେତେ ଲୀଳା ।

ଛଳରେ ପେଶିଲ ବଳିକୁ ପାତାଳ

ଦାନ ହେଲା ତାର କାଳ

ସେହି ଦାନେ କର୍ଣ୍ଣ ସୁତକୁ ହାରିଲା

ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ଜଗୁଆଳ ।

ଭକ୍ତଠାରେ ତୋର ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରକାର

କେ ବୁଝି ପାରିବ କହ

ମହାଭାରତରେ କପଟେ ଯେସନେ

ଭୀମସୁତେ ଆତ୍ମଦାହ ।

ଦଧିଚି ମହର୍ଷି ଦେଇ ନିଜ ଅସ୍ଥି

କରିଲେ ଜୀବନ ତ୍ୟାଗ

ତୁମେ ଲୀଳାମୟ ସବୁରି ସହାୟ

ଏ କି ତୁମ ଅପ୍ରମାଦ ।

ଅଜ୍ଞାନେ ଧୀବର ଧୋଇଲା ପୟର

ପାଇଲା ପରମ ପଦ

ଜ୍ଞାନ ଥାଇ କିଏ ହେଉଛି ତୁମର

ପାଉଛି କରୁଣା ପଦ ।

ଶବର ପେଶିଲା ଚରଣରେ ଶର

ଶରଣରେ ନେଲ ତାକୁ

କରି କରାଉଛ ବୋଲି ସିନା ତୁମେ

ଶରଣ ତୁମ ଇଛାକୁ ।

ଆମେ ଦୀନଜନ କାହିଁ ଏତେ ଭାଗ୍ୟ

ଦୀନାର୍ଥେ କରୁଣା ଉଣା

ତଥାପି ଆଶାରେ ଆଶା ବାନ୍ଧି ଅଛୁ

କରିବ ବୋଲି କରୁଣା ।

ଦୀନବନ୍ଧୁ ତୁମେ ଦୟା କର ଟିକେ

ଦୟାନିଧି ତୁମେ ଜଣା

ଭାବଗ୍ରାହୀ ବୋଲି ଭକତେ ଡାକନ୍ତି

ଭାବରେ ଭାବରେ ବଣା ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା