ଶବ୍ଦଭେଦୀ

ବୟସର କଅଁଳ କଢିଟା

ମଉଳି ଯିବ କେବେ

ସୁନେଲି ସ୍ମୃତିର କୃଷ୍ଣଚୂଡା ସବୁ

ଝାଉଁଳି ଯିବ କେବେ ,

ଆହ୍ଳାଦିନୀ ରାତି ପାହିଯିବ କେବେ

ସକାଳର କଅଁଳ ଖରାଟା ଗଡିଯିବ କେବେ

ସମୟର ଘୋଡା ଦୌଡ

ବାଜି ଜିତୁ ବା ନ ଜିତୁ

ପରବାଏ ନାହିଁ ,

ସାଗରଟା ଘୁଞ୍ଚିଯାଉ ପଛେ

ପାହାଡଟା ହସୁଥାଉ ପଛେ

ଜହ୍ନ ଲୁଚୁଥାଉ ପଛେ

କିଛି ପରବାଏ ନାହିଁ ,

ଅନେକରୁ ଏକକୁ ବାଛିବାରେ ନାହିଁ

କିମ୍ବା

ଏକରୁ ଅନେକକୁ ଖୋଜିବାରେ ନାହିଁ

ମରୁର ମାୟା ମରୀଚିକା

ଝିଂକାରୀର ଝଂକାର

ମୋ ସମଗ୍ର ଚେତନାର ନୀରବତାକୁ

ଭେଦୁ ବା ନଭେଦୁ

ବାଦଲ ଫଟା ବର୍ଷାରେ

ମାଟି ଭିଜୁ ବା ନଭିଜୁ

କିଛି ପରବାଏ ନାହିଁ ,

ମାଟି ,ଗୋଡି, ପାଣି ,ପବନର

ଯାଦୁକାରୀ ମନ୍ତ୍ର ସବୁ

ଧରାକୁ ଧରୁ କି ନଧରୁ

ଶୁଖିଲା ପତ୍ର ସବୁ ଅଦିନିଆଁ ଝଡରେ

ଝଡୁ କି ନଝଡୁ

କିଛି ପରବାଏ ନାହିଁ

କିନ୍ତୁ

ନିଗିଡି ପଡୁଥିବା ଥୋପା ଥୋପା

ଲୁହ ବିନ୍ଦୁ ସବୁ

ଅନାବୃତ ଆଖିର କୋଣରୁ

ମାଟିକୁ ଛୁଉଁ ଥାଉ

ମର୍ମକୁ ଭେଦୁଥାଉ

ଶବ୍ଦରୁ ଶବ୍ଦକୁ ଡେଉଁଥାଉ

ଏ ସୃଷ୍ଟିର କୋଳାହଳ ପଥେ ।।

ଶରତ କୁମାର ଦାସ

ବଡବିଲ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ବଡବିଲ