ଜୀବନ

ମରୁ ବାଲି କି’ବା ମଣିଷ ଜୀବନ ?

ସତେକି ଫୁଲର ଶେଜ,

ସୁଖ ଭୁଞ୍ଜି ଭୁଞ୍ଜି ମଣିଷ ମାନଙ୍କ

ବଞ୍ଚିବା ଏତେ ସହଜ ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଆଉ ହସ ଲୁହ ଭରା

ଅଟେ ମଣିଷ ଜୀବନ,

ଖାଲି ଦୁଃଖ ଆଉ ସୁଖ ମିଳିବାଟା

ସତେ’ ବି ସାତ ସପନ ।

ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ

ଏହା ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ,

ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ ଉଭେଇ ଗଲେ ତ

ସୁଖ ହୋଇଯାଏ ମିତ ।

ଜୀବନ ନଉକା ଅଥଳ ସାଗରେ

ଭାସି ଭାସି ଚାଲିଥାଏ,

ଦୁଃଖ ଆସିଗଲେ ଟଳମଳ ହୁଏ

ସୁଖରେ ନିଶ୍ଚିତ ଥାଏ ।

ଏମିତି ନଉକା ଭାସି ଭାସି ଚାଲେ

ବହୁ ଦୂର ଭାସି ଯାଏ,

ଅବଶେଷେ ନା’ଆ ସାମର୍ଥ୍ୟ ହରାଇ

ସାଗରରେ ବୁଡି ଯାଏ ।