ବାହୁଡାରେ ମତେ ନିଅ ବାହୁଡେଇ..!!

ସୁଖ ବି ତମର ଦୁଃଖ ବି ତମର

ମାୟା ବି ତମର ମୋକ୍ଷ ବି ତମର

ହସ ଲୁହଭରା ଏ ସଂସାର ତମର,

ତଥାପି କପଟ ମନେ ଭରି ରଖ...

ପାତର ଅନ୍ତର ଏତେ କିଆଁ କର ।

କିଏ ଭାସୁଥାଏ ସୁଖ ବୈତରଣୀରେ ତ

କାହା ଭାଗ୍ୟ ଲେଖ ଲୁହ ସାଗର..।

କଣ ଆଉ ହେଇ ରହିଲା ମୋର,

ଧର୍ମ ଅଧର୍ମର ପଶାପାଲି ଖେଳି

ପାପୀ ନାମେ କଲ ସଂସାରେ ହୁର ।

ଜିଉଁଛି ଦଣ୍ଡେ କାଟୁଛି ଦିନ..

ଯେବେଠୁ ଜୀବନ ମୋଡିଛି ମୁହଁ ।

ମରଣର ଅତି ସମୀପେ ଥିଲେବି..

ସ୍ୱୀକାର କରୁନି... କି କରିବି କୁହ ।

ଲୁହ ଗଲାଣି ମୋ ଆଖିରୁ ସରି..

ବଞ୍ଚିବାର ମୋହ ନାହିଁ ମୋହରି ।

ବୁଝେନା ମୁଁ ପାପ ପୁଣ୍ୟର ହିସାବ,

ଜାଣେନା ବି କଣ ପ୍ରାରବ୍ଧର କର୍ମ ।

ବାହୁଡ଼ିବା ବେଳ ଆସେ ପାଖେଇ..

ମୁକ୍ତି ଦିଅ ମତେ ପ୍ରଭୁ ଗୋସେଇଁ ।

ବଡଦାଣ୍ଡେ ବଡ ରଥରେ ଚଢ଼ି,

ବଡ ଦେଉଳକୁ ଯିବ ବାହୁଡ଼ି ।

ଆକୁଳେ ଡାକୁଛି ଜଗତ ସାଇଁ..

ବାହୁଡାରେ ମତେ ନିଅ ବାହୁଡେ଼ଇ..।।

ବାହୁଡାରେ ମତେ ନିଅ ବାହୁଡେ଼ଇ..।।

ବିନ୍ଦୁ ନିବେଦିତା