ପ୍ରକୃତିର ବିଡମ୍ବନା

ସାରା ବିଶ୍ଵେ ଆଜି 

କରୋନା ନାମକ 

ମହାମାରୀ 

ବ୍ୟାପୀ ଅଛି ।

ତାଣ୍ଡବ ମଚାଇ 

ଦୁନିଆ ବୁଲୁଛି 

ମାନବ ଜାତି ତ 

କମ୍ପି ଉଠୁଛି ।

ଧନୀ ଗରିବ ବା 

ଛୋଟ ବଡ ନାହିଁ 

କାହାରିକୁ ସେ 

ତିଳେ ଡରୁ ନାହିଁ ।

ପିଲା ଚୋର ଭଳି 

ବାହାରେ ଜଗିଛି 

ନାସା ମୁଖୁ ସେ 

ଶରୀରେ ବ୍ୟାପୁଛି ।

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ପ୍ରାଣ ହରାଇଲେ 

ପରିବାର ସବୁ ଛାରଖାର ହେଲେ 

ମଣିଷ ଗର୍ବରେ 

ଫାଟି ପଡୁ ଥିଲା 

ନିଜକୁ ସର୍ବଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମଣୁଥିଲା ।

ଦୁର୍ବଳକୁ ସଦା ତୁଚ୍ଛ ବୋଲି ଜାଣି 

ଅତ୍ୟାଚାର କରେ ସବଳ ପ୍ରାଣୀ 

ତୀବ୍ର ଗତିରେ ସେ ମାଡ଼ି ଆସିଲା 

ବାହାର କଲା ସବୁ ଠାଣି ।

ଆସି ଆମକୁ ସେ ବଡ ଶିକ୍ଷା ଦେଲା 

ଜୀବନର ସତ୍ୟ ସେ ବୁଝାଇ ଦେଲା 

ମୁହଁ ଚିଡାଇ ପଚାରିଚାଲିଛି 

ତମେ ସବୁ ପରା ଜ୍ଞାନୀ 

କୁଆଡେ ଗଲା ସେ ଗୁମାନ ତୁମର 

କିଏ ତ ମତେ ପାରିଲନି ।

ହାକିମ ପୋଲିସ ସମସ୍ତେ ହତାଶ 

ହେଲେ ସଭିଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ତ ନାଶ 

ଆମେ ସବୁ ପ୍ରାଣୀ ଗୋଟେ ମାର୍ଗେ ଅଛୁ 

ଚକା ନୟନ କୁ ଗୁହାରି କରୁଛୁ ।

କ୍ଷମା କର ସବୁ ଦୋଷ ଆମର 

ଆମେ ସବୁ ହେଲୁ ଶରଣ ତମର

ନାଶ କର ପ୍ରଭୁ 

ଏ ମହାମାରୀକୁ 

ରକ୍ଷା କର ସବୁ 

ବିଶ୍ୱ ବାସୀଙ୍କୁ ।