କଣ୍ଟାଫୁଲ

ଏ ଫୁଲ ଥିଲା ମନ ଲୋଭା

ଭଅଁର ପରି ହେଲି ପାଗଲ

ଦେଇଗଲି ସର୍ବାଙ୍ଗ ତାକୁ

ଜୀବନଠୁ ପାଇଥିଲି ଭଲ

ଜାଣି ନ ଥିଲି

ଏ ରାସ୍ତା କଣ୍ଟାମୟ ବୋଲି

ଫୁଲ ବାସ୍ନା କିଣିନେଲା ମନ

ଦୁଇ ପାଦ ଦେଲି ଚାଲି

ପାଦ ହେଲା ମୋର

ରକ୍ତ ଜର୍ଜରିତ ||

ଫୁଲର କଣ୍ଟା ହେଲା କାଳ

କଲା ମତେ କେତେ କ୍ଷତାକ୍ତ

ଫାଟି ଗଲା ଛାତି

ବୋହିଗଲା ରକ୍ତର ବନ୍ୟା

କିଏ ଜାଣିଥିଲା ରୂପସୀ ମୋର

ହେବ ବୋଲି ବିଷକନ୍ୟା ।

ଡିସମ୍ବର ମେହେର

ଗଣ୍ଡାବାହାଲି ନୂଆପଡା