ଭିନ୍ନ ଏକ ପୁଷ୍କରିଣୀ

ମୋ ଆଖି ଲୁହରେ ଗଢ଼ିଦେବି ପ୍ରିୟାଭିନ୍ନ ଏକ ପୁଷ୍କରିଣୀ

ହୃଦୟକୁ ମୋର କୋମଳ କରି ଗୋ

ସେଇ ଠାରେ ଦେବି ଥୋଇ ।

ହାଡ ସବୁରେ ମୋ ଗଢିବି ପାବଚ୍ଛ

ରକତେ ଦେଇ ରଙ୍ଗେଇ

ଛାତି ଟାକୁ ମୋର ପଦ୍ମପତ୍ର କରି

ସେଇଠି ଦେବି ସଜାଇ ।

ଆଖି ଦୁଇ ମୋର ସାଜି ନୀଳ କଇଁ

ସେଇ ଠାରେ ଥିବ ରହି

ତୁମ ମୁହଁ ଦେଖୁଥିବି ଅହନିଶି

ଆଗୋ ମୋର ଚାନ୍ଦମୁହିଁ ।

ଯେତେ ମୋ ଧମନୀ ପଦ୍ମ ନାଡ଼ ହୋଇ

ପୋଖରୀ ରେ ଥିବ ରହି

କର୍ଣ୍ଣ ଦୁଇ ମୋର ସାଜି ଗୋ ଶାମୁକା

ପଡି ରହିଥିବ ତହିଁ ।

ଦାନ୍ତ, ନଖ ଆଉ ଯେତେକ ଉପାସ୍ତି

ଚଟାଣ ତ ଥିବ ହୋଇ

ଚାଲି ଗଲେ ପାଦ ପକାଇ ତୁମେ ଗୋ

ଝଟକୁ ଥିବାଟି ସେଇ ।

ମୁଣ୍ଡ ବାଳ ମୋର ସାଜି ଗୋ ଜଗଳ

ଭାଷୁଥିବ ଏଠି ସେଠି

ଆଉ ବାକି ତକ ସାଜି ଚୁନାମାଛ

ଘୁରି ବୁଲୁ ଥିବେ ତହିଁ ।

ମୋ ଜୀବନ ଦାନେ ଗଢ଼ିଛି ପ୍ରିୟା ଗୋ

ଏ ତ ଭିନ୍ନ ପୁଷ୍କରିଣୀ

ଏଇଠି ବଞ୍ଚିଛି ବଞ୍ଚିଥିବି ମୁଁ ଗୋ

ପ୍ରିୟା ଏ ତୁମରି ପାଇଁ ।