ସ୍ବାଗତ ଜଣାଏ ନୁଆ ବରଷ

ଶାନ୍ତିଲତା ମିଶ୍ର, ରଚେଷ୍ଟର, ମିନେସୋଟା

ମୃଦୁ ପଦକ୍ଷେପେ ନୂପୁର ନିକ୍ବଣେ, ଆସିଗଲ ସିନା ତୁମେ ନୂଆ ବରଷ ।

କିପରି କରିବି ସମ୍ଭାଷଣ ତୁମ, ହୋଇ ନାହିଁ ମୁଁ ଯେ ଏଯାଏ ପ୍ରସ୍ତୁତ ।

ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି କେତେ ଥର ଆସି ଫେରିଲଣି, ରଖି ପାରି ନାହିଁ ତାର ହିସାବ ।

ଦେଇଥିବା ଗତ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ରକ୍ଷା କରି ନାହଁ, ନୂତନ ଆଶା କିଏ କାହିଁ ରଖିବ ।

ବଦଳାଇ ଦିଅ କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର ପୃଷ୍ଠା, ବଦଳାଇ ପାର ନାହିଁ କାହା ଭାଗ୍ୟ ରେଖା ।

ଯାହା ଲେଖା ଥିଲା ତାହା ରହିଅଛି ଓ ରହିଯିବ ନହୋଇ ଅନ୍ତର୍ହିତ ।

ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଆସୁଅଛ, ଏ ବର୍ଷ ବି ଆସିଗଲ, କି ଅଛି ଏଥିରେ କୁହ ନୂତନତା ।

ମିଛ ହସ ହସି ସ୍ବାଗତ କରିବାକୁ, ଇଛ| ହେଉ ନାହିଁ ଦେଖେଇବାକୁ ଲୌକିକତା ।

କଅଣ ରଖିଅଛ ତୁମ ଗନ୍ତା ଘରେ, କାହା ପାଇଂ କୋଉ ପ୍ରକାରର ରହସ୍ୟ ।

ଭଲ କି ମନ୍ଦ କିଛି ଜଣା ପଡୁନାହିଁ ,ଦେଖିଲେ ତୁମ ଉଜ୍ଜଳ ମୁହଁର ସ୍ମିତ ହାସ୍ୟ ।

ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ବି ତୁମକୁ, ଦେଖି ଟିକେ ବି ହୋଇ ପାରୁ ନାହିଁ ଆସ୍ବସ୍ତ ।

ତୁମ ତାଲିକାରେ ମୁଁ ନାହିଁ ଜାଣେ, ମୋ ପାଇଂ ନଥିବ କିଛି ଖୁସି ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ।

ଗଲା ବର୍ଷ ପରି ଏ ବର୍ଷ ବି ରହିଯିବ, ମନର ମୋର ଅନେକ ଅବଶୋଷ ।

ହୁଏତ ମେଣ୍ଟ|ଇ ପାରିବାକୁ, ତୁମକୁ କେବେ ମିଳିବ ନାହିଁ ଅବକାଶ ।

ତର ତର ହୋଇ ଯେମିତି ଆସିଛ, ସେମିତି ଫେରିଯିବ କରି ନିରାଶ ।

ବର୍ଷକର ମାତ୍ର ସାଥୀ ତୁମେ, କିପରି ରଖିବି ତୁମ ପରେ କୁହ ଏତେ ବିଶ୍ବାସ ।

ପୁଜାର୍ଚ୍ଚନା ପାଇଂ କାହିଁ ସଜାଡିବି କୁହ, ଧୂପ ଦୀପ ଦୁବ ଚନ୍ଦନ ଫୁଲ ।

ଦେଇ ପାରିବନି ଜାଣେ ମୋର ,ଏ ଆଦର ଅଭ୍ୟର୍ଥନାର ମୁଲ୍ୟ।

ତଥାପି ସ୍ବାଗତ ଜଣାଏ, ହୃଦୟ ତମ ପ୍ରଦେଶରୁ ତୁମକୁ ଗୋ ନୁଆବରଷ।

ମୋ ପାଇଂ ଆଣ ବା ନଆଣ, ଅନ୍ୟ କାହା ପାଇଂ ଆଣିବ ନିଶ୍ଚେ କିଛି ହରଷ ।

******************************************