ବିଦାୟ ଶ୍ରାବଣୀ

ଶ୍ରାବଣର ହାତଧରି

ବର୍ଷାଝରା ରାତି ସାଥେ

ଚାଲିଯିବ ଶ୍ୟାମଳି ଶ୍ରାବଣୀ ,

କେତେ ଲୁହ ଢାଳିଛି ସେ

ପୃଥିବୀର ଖୁସି ପାଇଁ

ସାକ୍ଷୀ ତାର ମହାନଦୀ ପାଣି ।

କିଏ ବା ଖୋଜିବ ତାକୁ

ବିଭୋର ସମସ୍ତେ ଏଠି

ସମୟର ନୂତନ ଛବିରେ

ସେ କେବଳ ରହିଯିବ

ମନ ଲୋଭା ସ୍ମୃତିଟିଏ ହୋଇ

କେତେ ଗଳ୍ପ କବିତା ଭିତରେ।