ଦୋଳ ମଉଜ

ଦୋଳ ମଉଜ

ନାମଯଜ୍ଞ ମିଶ୍ର

ଆସିଗଲା ‘ଦୋଲ ମଉଜ’

ଦୋଳାରେ ଝୁଲିବେ ରାଈଦାମୋଦର

ନାଚୁଥିବେ ଭକ୍ତ ସମାଜ । ।

ବାଜୁଥିବ ଶଙ୍ଖ, ଘଣ୍ଟ, ଭେରୀ, ତୁରୀ

ମର୍ଘଳ, କଂସାଳ, କାହାଳୀ,

ଢ଼ୋଲ, ନିସାଣ, ତାସା, ମହୁରୀ ସଙ୍ଗେ

ମୃଦଙ୍ଗ, ଗିନି, କରତାଳି,

ତାଳେ ତାଳେ ନାଚୁଥିବେ କୀର୍ତ୍ତନିୟା

ପିଲେ କରୁଥିବେ ପହିଜ । ।

ରଙ୍ଗ ପିଚିକାରୀ ମରାମରି ହୋଇ

ସରବେ ଆନନ୍ଦ ବିଭୋର,

ଉଚ୍ଚ, ନୀଚ ଭେଦ ହିଂସା, ଦ୍ଵେଷ ଭୁଲି

ପ୍ରେମେ ସକଳେ ଏକାକାର । ।

ଫଗୁ ବୋଳାବୋଳି ହୋଇ କୋଳାକୋଳି

ଫୁଟାଇବେ ସ୍ନେହ ସରୋଜ । ।

ଘର ଘର ବୁଲି ଚାଚେରୀ ଭୋଗରେ

ଚରଚା ଘେନିବେ ଠାକୁର

ଆଶିଷ ବରଷି, ଭକ୍ତ ସଙ୍ଗେ ରସି

ମେଳା ପଡ଼ିଆରେ ହାଜର,

ଆନ ଆନ ଗ୍ରାମୁଁ ଦେବଦେବୀ ଆସି

ବସିବ ଦିଅଁଙ୍କ ସମାଜ । ।

ଦୋକାନ, ବଜାର ଗହଳଚହଳେ

ପୂରିବ ମେଲଣ ପଡ଼ିଆ,

ନାନା ନାଟ, ଗୀତ, ସଂକୀର୍ତ୍ତନ୍ୟ ରୋଳ

ବାଣ, ରୋଷଣି କି ବଢ଼ିଆ !

ବରଷକେ ଥରେ ଆସି ଦୋଳଯାତ

ଦେଇ ଯାଏ ମହାମଉଜ । ।