ଭାରି ଉଚ୍ଚ କପାଳି

 ଭୁରୁ ଭୁରୁ ବାସ ଛାଟି ଫୁଟିଲାଣି ଶେଫାଳି ,

ରାତିକର ଅତିଥି ସେ ଭାରି ଉଚ୍ଚ କପାଳି।

ମନଲୋଭା ସୁଗନ୍ଧ ତା' ଚଉଦିଗେ ଛୁଟଇ ,

ସୁରୁଜ ଉଇଁଲେ ସିଏ ଧରା ପରେ ଲୋଟଇ ।

ଏଡ଼େ ରୂପବତୀ ବୋଲି ନାହିଁ ଜମା ଗରବ,

ଫୁଲ ରାଇଜର ପରା ସେ ଅମୂଲ୍ୟ ଦରବ ।

ଘଡିକର ଜୀବନ ତା' ଭାଳି ଦୁଃଖ କରେନା,

ସେ ବିଷାଦେ ଦରଫୁଟା ହୋଇ ଜମା ଝରେନା ।

ବିଧାତା ସରଜିଛନ୍ତି ଯା'କୁ ଯେଉଁ ଆଶରେ ,

ଅମାନ୍ୟ କରିଲେ ତାକୁ ମିଳିବ କି ଯଶରେ ।

ଏ କଥାକୁ ହେଜ ରଖି ହସି ସେ ତ ଲୋଟଇ,

ସେ ମହତ ଗୁଣ ଲାଗି ଶିବ ଶିରେ ଲୋଟଇ ।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।