ଗୀତିଫୁଲ

ଗୀତିଫୁଲ

ଯେଉଁ ଶାଖା ମୋତେ ଖୁଆଇ ପିଆଇ

ରଙ୍ଗ ବି ଦେଇଛି ଭରି

କଣ୍ଟା ବି ଦେଇଛି    ବଞ୍ଚାଇଛି ଯିଏ

ସୋଦର ଲକ୍ଷ୍ମଣ ପରି ।

ଅଭିଭାବକ ସେ    ଇଚ୍ଛା ମୁତାବକ

ଝରାଇ ପାରନ୍ତି ତଳେ

ମାଳିର ସମ୍ବନ୍ଧେ    ସମର୍ପି ପାରନ୍ତି

ନିଜ ଅଧିକାର ବଳେ ।

ଭଲଭାବେ ଜଣା   ପାଖୁଡ଼ା ପାଖୁଡ଼ା

ଛିଡିଯିବ ଦିନେ ଶେଷେ

ତା' ଆଗରୁ ସଖି     ପବନ ସହିତ

ଖେଳୁଥିବି ପ୍ରତିବେଶେ ।

ଗନ୍ଧକୁମାରୀ ମୁଁ   ତ୍ରୁଟି ଥିଲେ ପଛେ

ଯାଇପାରେ ମାଗି କ୍ଷମା

ରାସ୍ତାର ବିଟପୀ    ପଳାଶ ଭଳିଆ 

ଦେଖାଇ ହେବିନି ଜମା ।

ଶହେ ଫଗୁଣ ବି   ଆସୁ ଅବା ଯାଉ

ଋତୁଚକ୍ର ହେଉ ବନ୍ଦ

ବିକିଯାଉ ସବୁ     ବଗିଚାର ଫୁଲ

ବିକିବିନି ମୋର ଗନ୍ଧ ।

କିପାଇଁ ଚକ୍କର     ମାରୁଛ ଭ୍ରମର

ବାସନାରେ ହୋଇ ଅନ୍ଧ

ମୂଲଚାଲ ମୋର   ହେବନାହିଁ ଆଉ

ସଂସ୍କାର ମୋ ସଉଗନ୍ଧ ।

କୁହୁକ ଲଗାଇ    ମନ ମୋହିବାକୁ

କରିଛ କପଟ ଛନ୍ଦ

ଝରାପତ୍ର ଭଳି     ଝରିଯିବି ପଛେ

ଭାଙ୍ଗିବିନି ଅନୁବନ୍ଧ ।

ମହା ଭାବବେତ୍ତା   ପ୍ରବନ୍ଧ ବିକ୍ରେତା

ହୁଅ ପଛେ ମୁକ୍ତଛନ୍ଦ

ରୀତିଯୁଗ ଗୀତି   ଶସ୍ତାରେ ମିଳେନି

କିପାଇଁ ରଖିଛ ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ !