ସରମ

କବିସୌରଭ ଅନୁପ ସିଂହ ଦେବ

ରାଜା ଖଡ଼ିଆଳ

ଲାଗିଲା ସତେ କି ସଖି ! ସରମ ସେ ଦିନ

ଯେଉଁ ଦିନ ବସିଥିଲୁ ତିମିର ନିଶାରେ

ଉଭୟେ ବାଲୁକା ପରେ,ପାରାବାର କୂଳେ ?

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ-ବାହୁ-ଲତା ତବ ଛନ୍ଦିଥିଲା ମୋର

ପ୍ରୀତି-ସୁଧାଭରା ବୁକୁ ; ମନ୍ଦ ସମୀରଣ

ପରିହାସେ ଟାଣୁଥିଲା ପାଟଳ ଅଞ୍ଚଳ ?

ସୁନୀଳ ଚିକୁର ଚାରୁ ଢାଙ୍କୁଥିଲା ତବ

ରମ୍ୟ ହୈମ ମୁଖ-ଶଶୀ,ଆଷାଢ଼ ବଉଦ

ଯଥା ଶୀତ-ଚନ୍ଦ୍ରାତପେ,ନିବିଡ଼ ଚୁମ୍ବନ

ଲଭୁଥିଲା ଗଣ୍ଡ ଯେବେ,ଘୁଞ୍ଚୁଥିଲା ଅଳ୍ପ

କବରୀ ସମୀରେ ; ସଜା କବରୀ-କୁସୁମ

କରାଘାତେ ଯାଇଥିଲା ଅସଞ୍ଜତ ହୋଇ ?

ସହସା ବିଦ୍ୟୁତ ଛଟା ଖେଳିଗଲା ନଭେ

ଚାଲିଗଲୁ ତରତରେ ଅସଞ୍ଜତ ବାସେ ?

ସମାପ୍ତ